محیط کار استاندارد چه ویژگی هایی دارد؟

#محیط_کار #استاندارد #دانستنی #بیشتر_بدانیم

اگر در محیط های کاری گوناگونی کار کرده باشید، یا دست کم برای مصاحبه شغلی به شرکت های مختلف سر زده باشید، حتماً متوجه شده اید که محیط های کاری از زمین تا آسمان با هم فرق دارند. تفاوت میان محیط کار استاندارد و غیر استاندارد گاهی تنها در جزئیات است. برخی محیط های کاری به قدری دلنشینند که دلتان نمی خواهد از آن خارج شوید و در طول تعطیلات دلتان برای کار و همکاران و حتی رئیستان تنگ می شود. اما بیشتر محیط های کاری در آن سر دیگر طیف هستند. یعنی لحظه شماری می کنید ساعت کاریتان تمام شود و فرار کنید.

محیط کار استاندارد چه ویژگی هایی دارد؟

برخی از ویژگی های محیط کاری جنبه فیزیکی دارند و برخی جنبه غیرفیزیکی. ویژگی های فیزیکی مربوط به ساختمان و معماری دفتر کار و تجهیزات اداری است، و ویژگی های غیرفیزیکی به جو حاکم بر محیط کار و چگونگی رفتار افراد با یکدیگر.

بهبود شرایط محیط کاری، چه از نظر فیزیکی و چه از نظر غیرفیزیکی، روندی درازمدت است، اما ماهی را هر زمان از آب بگیرید، تازه است. برای قدم گذاشتن در این مسیر، امروز بهتر از فرداست. در ادامه مهم ترین ویژگی های یک محیط کار استاندارد را بررسی می کنیم.

در محیط کار استاندارد…

۱. کارکنان با دیوار و پارتیشن از هم جدا نیستند.

جدا کردن کارکنان از یکدیگر، تعامل میان آنها را به حداقل می رساند. وقتی تعامل کم شود، کار تیمی دیگر امکان پذیر نیست. لازمه کار تیمی این است که افراد در حین انجام کار از همفکری هم استفاده کنند تا با ذهن جمعی تیم، بهترین نتیجه حاصل شود.

در محیط کار استاندارد اعضا در یک فضای واحد به دور از دیوارکشی و پارتیشن بندی با هم کار می کنند.

۲. گیاهان طبیعی جایگاه مهمی دارند.

گیاهان طبیعی در محیط کار به کارکنان این احساس را می دهند که روحیه و احساسشان اهمیت دارد و در وهله اول انسانند و بعد کارمند یک مجموعه. از آن گذشته، اکسیژن تولیدشده توسط گیاهان و رنگ سبزشان انرژی مضاعفی به کارکنان می بخشد.

۳. معیارها و قضاوت ها صفر و صدی نیست.

برایتان پیش آمده که هنگام ارزیابی عملکردتان، دیگران چشم بر نکات مثبت شما ببندند و تنها بر ایرادات کارتان تمرکز کنند؟ چه احساسی به شما دست می دهد؟ در چنین فضایی، کارکنان انگیزه خود را برای پیشرفت و بهبود کیفیت کارشان از دست می دهند، چون می دانند هر قدر هم که تلاش کنند باز ایرادی در کارشان پیدا می شود که کل کار را زیر سایه خود می برد.

۴. تشویق عملکرد خوب بر تنبیه عملکرد بد ارجحیت دارد.

در محیط کاری استاندارد تشویق عملکرد خوب جای تنبیه عملکرد بد را می گیرد.

اگر در محیط کاری تمرکز بر تنبیه باشد و نه بر تشویق، اضطراب ها و ترس هایی که از کودکی در مدرسه با خود به همراه داریم در کارکنان جان می گیرند. ترس از تحقیر در برابر همکاران، توهین لفظی و کسر از حقوق چنان اضطرابی به جان کارکنان می اندازد که حتی عملکرد معمولشان نیز تحت الشعاع قرار می گیرد.

بر عکس، امید به تشویق باعث می شود کارکنان انرژی مضاعفی بگیرند و به شوق تشویق شدن از عملکرد معمولی خود فراتر بروند و هر چه در توان دارند، رو کنند.

۵. کارکنان طبقه بندی نمی شوند.

در برخی از محیط های کاری، برخی از مدیران چنان جایگاهی برای خود دست و پا کرده اند که کسی جرأت نکند به آنها انتقاد کند. در عوض، کارکنان موظفند از تمامی دستورات مافوق های خود  تبعیت کنند. تنفر حاصل از این نوع برخورد و بی عدالتی، همچون موریانه به جان کل سیستم می افتد و دیر یا زود آن را فرو می ریزد.

۶. میان زندگی حرفه ای و شخصی کارکنان تعادل برقرار است.

یکی از مهم ترین ویژگی های محیط کار استاندارد که باعث می شود کارکنان به حضور در محل کار رغبت داشته باشند و تمام تمرکز خود را وقف کار کنند، حفظ تعادل میان زندگی حرفه ای و خانوادگی است. به روش های گوناگونی می توان در حفظ این تعادل به کارکنان کمک کرد. اجتناب از الزام کارکنان به انجام اضافه کاری و سختگیری نکردن برای دادن مرخصی نخستین مواردی است که به ذهن خطور می کند.

منبع: دفتر شما

گردآوری شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین