#دانستنی #بیشتر_بدانیم #آسیب_ورزشی #درمان
روزانه صدها ورزشکار متحمل آسیب های ورزشی حاد می شوند. به طور معمول، جراحت حاد ورزشی با یک مکانیسم خاص آسیب (ضربه توسط توپ، پیچ خوردگی، برخورد با حریف) شروع می شود و با ظهور علائمی از جمله تورم، درد ، خونریزی و احتمال تغییر شکل همراه می باشد.
تعدادی از آسیب های ورزشی حاد می تواند شامل:
–رگ به رگ شدن(صدمه به رباط)
–کشیدگی(آسیب عضلات)
–کوفتگی(کبودی)
–نیمه دررفتگی
–دررفتگی
–شکستگی
اگر علایم و نشانه های آسیب های ورزشی جدی( تغییر شکل، تورم شدید یا درد) وجود دارد، باید کمک های اولیه تا زمان رسیدن پرسنل فوریت های پزشکی، ارائه گردد. اما بیشتر آسیب های ورزشی حاد را می توان با استفاده از قانون P.R.I.C.E درمان کرد.
قانون P.R.I.C.Eچیست؟
P(حفاظت)
اولین اصل P.R.I.C.E ،حفاظت می باشد. هدف از حفاظت، اجتناب از آسیب بیشتر به ناحیه صدمه دیده است. نوع حفاظت مورد استفاده با توجه به ناحیه آسیب متفاوت است و می تواند شامل یک بانداژ، آتل آلومینیومی، نوار محافظ یا بریس باشد. در واقع این ابزار ها، بافت های آسیب دیده را از آسیب بیشتر محافظت می کنند. به عنوان مثال ورزشکاری که اخیراً دچار پیچ خوردگی مچ پا می باشد، ممکن است در ابتدا یک بریس مچ پا بپوشد. یک بریس مچ پای خوب، باید ورزشکار را از حرکات مچ پا به داخل و خارج محافظت کند چرا که این حرکات می تواند موجب آسیب بیشتر رباط شود.
R(استراحت)
استراحت جز دوم اصل P.R.I.C.E می باشد. هدف از استراحت این است که به بدن اجازه داده شود تا خود به طور طبیعی موجب ترمیم بافت آسیب دیده شود. چرا که هر گونه افزایش حرکت بافت آسیب دیده به نوبه خود می تواند موجب افزایش گردش خون به ناحیه آسیب و صدمه بیشتر به بافت و افزایش تورم گردد. برای آسیب های مربوط به اندام های تحتانی، عصا می تواند یک گزینه خوب جهت استراحت ناحیه آسیب دیده باشد و اگر ورزشکاری درد و لنگی قابل توجه اندام تحتانی دارد، باید از عصا استفاده کند. در واقع عصا راه مطمئنی است که ورزشکار به کمک آن می تواند در اطراف حرکت کند بدون این که آسیبی به ناحیه صدمه دیده وارد شود.
I (یخ)
یخ جزء دیگری از اصل P.R.I.C.E است. تعدادی از انواع سرما درمانی وجود دارد که می تواند به طور مؤثری برای درمان صدمات، مورد استفاده قرار بگیرد که رایج ترین آن کیسه یخ می باشد. در حالت عادی بسته های یخ، از یخ های خورد شده ساخته شده اند و می توانند در کیسه های پلاستیکی قرار داده شوند. هم چنین در هنگام استفاده از یخ، باید یک تکه پارچه بین پوست و کیسه یخ جهت جلوگیری از آسیب بیشتر به پوست قرار داده شود. کیسه یخ می تواند بایک بانداژ در محل آسیب محکم شود. کیسه یخ نباید بیشتر از ۲۰ دقیقه در محل آسیب قرار داده شود. این عمل می تواند هر دو ساعت تکرار شود. برخی ورزشکاران به یخ حساسیت دارند به این صورت که پوست آن ها در تماس با یخ ممکن است قرمز، برجسته و لکه دار شود که در این صورت باید فوراً کیسه یخ را برداشت و اجازه داد پوست خودبخود و تحت تأثیر دمای محیط گرم شود.
C( فشاردادن)
هنگامی که کیسه یخ برداشته شود باید پانسمان فشاری برای ناحیه آسیب دیده استفاده شود. در واقع پانسمان فشاری به عنوان یک مانع مکانیکی عمل می کند؛ به طوری که تورم ناحیه آسیب دیده را به حداقل می رساند. پانسمان های فشاری در بازار موجود می باشند؛ اما رایج ترین نوع که مورد استفاده قرار می گیرند، بانداژ های کشی و الاستیک می باشند.
E(بالابردن)
آخرین جزء از اصل P.R.I.C.E بالابردن اندام آسیب دیده است. در واقع بالانگه داشتن اندام، بلافاصه بعد از آسیب جهت کاهش میزان خونرسانی به منطقه آسیب دیده مهم می باشد. برای اندام تحتانی، ورزشکار می تواند پای خود را با دراز کشیدن و قرار دادن آن بر روی بالش بالا ببرد. نکته مهم این است که اندام آسیب دیده بالاتر از سطح قلب قرار داده شود.
پیروی از قانون P.R.I.C.E ، یک روش مؤثر برای به حداقل رساندن تورم ناحیه آسیب دیده است؛ به طوری که ورزشکار بتواند سریع به بازی برگردد.
قانون P.R.I.C.E باید بلافاصله در ۴۸ تا ۷۲ ساعت اولیه بعد از آسیب مورد استفاده قرار گیرد. در این مدت زمان، هدف کنترل میزان تورم ناحیه آسیب دیده، جلوگیری از آسیب بیشتر و کاهش درد می باشد.
منبع : سایت پرستاران دانش اندیشه
