فقدان نگاه صنعتی مانع کسب وکار درکشور است

مدیر عامل شرکت بافت آزادی در گفتگو با ((دنیای اقتصاد)) تاکید کرد: عدم نگاه صنعتی مانع کسب وکار درکشور است.

صنعت نساجی از زمانهای قدیم در کشورمان جایگاه ویژه وبرجسته ای داشته است به طوری که صادرات نخ والیاف پارچه ای ایران به سایر کشور های دنیا در اولویت بوده است.طی چند سال گذشته صنعت نساجی در ایران زمین با مشکلات ومعضلات متعددی روبرو شده است که وقوع این اتفاق در افول این صنعت مادر بی تاثیر نبوده است.در حقیقت بسیاری از کارخانجات صنایع نساجی کشورمان طی مدتی کوتاه تعطیل شده اند  وتعدادی هم که هنوز کار خود را ادامه می دهند با چالش های متعددی روبرو هستند.

به منظور بررسی مشکلات وچالش های پیش روی صنعت نساجی ایران باآقای علی میر احمدی مدیر عامل شرکت بافت آزادی گفتگو کرده ایم تا از زبان وی در جریان معضلات صنایع نساجی کشورمان قرار بگیریم.

علی میر احمدی مدیرعامل شرکت بافت آزادی از سومین نسل خانواده نساجی است،ایشان نزدیک به 12سال شخصا و 60 سال بصورت خانوادگی در صنعت نساجی فعالیت داشته و در قسمت های مختلف تولید و  بازرگانی این صنعت مادر فعال است.

 

• کارخانه بافت آزادی را معرفی کنید؟

 این کارخانه تاسیس سال 1343 است وسابقه 54 ساله در صنعت نساجی وتولید انواع پارچه های کتن، راشل وگرد بافی توام با رنگرزی ،چاپ وخدمات تکمیلی دارد. در این کارخانه ابتدا نخ خریداری شده ، سپس بافندگی انجام گرفته و درنهایت وارد حوزه های رنگرزی وچاپ می شویم. محصولات ما در کارخانه بافت آزادی پارچه های پرده ای،لباسی ومحصولات تبلیغاتی و پرچم است.

• سال جاری به نام سال کسب وکار واشتغال زایی است چه برنامه هایی برای تحقق بخشیدن به شعار امسال دارید؟

باید بر روی برنامه و بودجه مصوب کارخانه صحبت کنم. ما امسال یک برنامه وبودجه ای را در نظر گرفتیم که برای رسیدن به آن میبایست زیرساخت هایی را فراهم کنیم.

در بافت آزادی به دلیل قدیمی بودن کارخانه و ماشین آلات باید زیرساخت های لازم فراهم شده وبهینه سازی انجام گیرد واگر با همین ماشین آلات قدیمی کار کنیم هزینه تولید با توجه به سرعت پایین ماشین آلات  و نیاز بیشتر به نیروی انسانی برای این نوع و تعداد ماشین آلات نسبت به ماشین آلات مدرن تر ، برای ما بسیار بالا خواهد بود .

مبحث دوم موضوع مشکلات تامین مواد اولیه شامل نخ ، رنگ و مواد تعاونی برای رنگرزی و چاپ می باشد. در مورد نخ ها ، الیاف به دو صورت اصلی می باشند:1) الیاف مصنوعی که پایه اش مشتقات نفتی است و ما در ایران تولید کننده این نوع الیاف هستیم . 2) الیاف طبیعی که عمدتا وارداتی می باشند و یکی از آنها پنبه است . این الیاف بین سالهای 1340 الی 1350 در ایران باحجمی بالغ بر 150 هزار تن سالانه تولید می گردیده و نه تنها تمامی نیاز کشور از این تولید برآورد می گشت ، بلکه قسمتی از این حجم تولید به سایر کشورها نیز صادر می شد.  ولی امروز تولید پنبه در داخل کشور به 14 هزارتن در سال هم نمی رسد و وقوع این اتفاق یعنی تولید پنبه در داخل کشور به یک دهم رسیده است. از  طرف دیگر نیاز به پنبه چندین برابر  شده و همچنین هیچ برنامه ریزی برای تولید الیاف ویسکوز که نوع دیگری از الیاف طبیعی میباشد ، در ایران نداریم. بطور کلی در بحث مواد اولیه در نخ40% تا 50% واردات داریم ودر بخش های رنگ بیش از 80 % واردات از کشورهای چین،کره وتایوان داریم.

 مساله دیگر عدم ثبات نرخ ارز است که با توجه به نیاز واحدهای صنعتی به واردات مواد اولیه ، باعث عدم توانایی در خرید مواد مورد نیاز تولید می شود.

مساله سوم بازار است.سه فاکتور در بازار نقش مهمی دارد : اول قیمت ، دوم کیفیت وسوم تنوع محصولات که متاسفانه  نگاه خلاقانه و علمی در بخش بازار نداریم. واردات بی رویه و قاچاق کالا تاثیر مهمی در قیمت ها ایجاد نموده وامیدواریم با اقدامات عملی که به جلوگیری از ورود قاچاق منجر میشود امسال قیمت ها متعادل شود در غیر اینصورت در این صنعت یا صنایع دیگر در موضوع بهای تمام شده توان رقابت با چین و در موضوع کیفیت توان رقابت با ترکیه را نخواهیم داشت .چون نگاه تکنولوژی محوری به صنعت نساجی در ایران وجود نداشته و نیست ، امروزه این صنعت ضعیف شده جزء آخرین انتخاب رشته های دانشگاهی است و متخصص پرورانده نمی شود در نتیجه صنعت نساجی هر چه دارد از گذشته است و نگرانی از این بابت است که این صنعت با کدام متخصص می تواند به جلو برود؟

میر احمدی گفت: مهمترین چالش امروز ما نقدینگی است . در صنعت نساجی محصولات به صورت مدت دار به مشتریان ارائه می شود که این امر نیاز به حجم بالایی از نقدینگی داشته که این نقدینگی امروز از سوی بانکها و موسسات پولی و مالی تامین نمی گردد. اما با تمام این اوصاف          می بایست برای افزایش میزان تولید برنامه ریزی داشته باشیم.

مدیر عامل بافت آزادی یادآور شد: شرکت بافت آزادی از سال 1396 به قبل با 25% تا 30% توان تولید در سال کار می کرده است که طی برنامه ریزی های بعمل آمده  تصمیم بر این است که امسالظرفیت تولید را به 50% تا 60%و برای سالهای آینده به 70% تا 80% برسانیم.

• امروزرقبای شما در بازار چه کسانی هستند وشما در این بازار چه سهمی دارید؟

رقبا در 2 بخش تقسیم بندی می شوند بخش اول رقبای دولتی و شبه دولتی هستند و یا بصورت دولتی اداره می شوند که 90 درصد ازآنها متاسفانه امروز تعطیل شده اند . شرکت های مانند  پوشینه بافت قزوین،چیت سازی ری،چیت سازی تهران ،کارخانه ممتاز، نساجی مقدم ،نساجی قائم شهر و … . حتی شرکت بافت آزادی هم تا سال قبل با نگاه دولتی کار می کرد .

دومین گروه رقبا بخش خصوصی هستند که با امکانات و تکنولوژی و در اختیار داشتن متخصصین یک محصول خاص را بصورت بهینه تولید و به بازار عرضه می نمایند. البته متاسفانه بخشی از این شرکت ها با عدم رعایت موازین قانون مالیاتی عمل کرده که  این امر موجب کاهش هزینه آنها شده و درنتیجه  فضای رقابتی غیر قابل رقابت را ایجاد می نماید . ولی در بافت آزادی کلیه مراحل درآمد و هزینه ها براساس قانون و تحت نظارت صورت می گیرد و این موضوع محدودیت اساسی در فضای رقابتی ایجاد می کند. به عنوان مثال به محض درخواست کد ملی از مشتری جهت ثبت در سیستم سامانه مالیاتی کشور ، مشتری عقب نشینی می کند. در صورتی که در برخی شرکت های  خصوصیفرآیندهای مقرر قانونی به گونه ای دور زده می شود ، پس مشتری هم راغب است با شرکت خصوصی کار کند تا با شرکت نیمه دولتی و این امر رقابت پذیری را از بین برده در نتیجه سهمی بزرگی از بازاررا از دست می دهیم. البته قصد داریم با بهره گیری از علم روز و تکنیک های بازاریابی و مشتری مداری راهکاری های جدید برای جذب مشتری بیشتر ایجاد کنیم.

• نسبت دولتی یا خصوصیبودن شرکت بافت آزادی چگونه است؟

سهامداران عمده شرکت بافت آزادی سازمان تامین اجتماعی و شرکت سرمایه گذاری ملی ، خانواده میر احمدی و سایر سهامداران شخصی (کارگران ) هستند . دو نهاد فوق ظاهرا خصوصی بوده اما بصورت خصولتی می باشند و توسط مدیران دولتی  اداره می شوند .

• محصول شاخص بافت آزادی چیست؟

محصولات بافت آزادی پارچه هایی از قبیل تور ساکا یا تور پشه بندی ، پارچه های لباسی ، پرده و پرچم های ملی و مذهبی بوده و امروزه علاوره بر محصولات فوق پارچه های رومبلی نیز از مهمترین تولیدات این شرکت می باشد .

• برای تولید پرچم های تبلیغاتی چه میزانی را به عنوان حداقل تعداد سفارش درنظر گرفته اید؟

حجم تولید باید به حدی باشد که توجیه اقتصادی داشته باشد . ما باید محصولات خودمان را به نهادهای مختلف اعم از شهرداری ها، سازمان ها و شرکت های دولتی و خصوصی و برگزارکنندگان مراسم های ملی و مذهبی ارائه دهیم ، اما متاسفانه  واردات بی رویه در موضوع پرچم زیاد شده است و همین امر ما رابه سوی مشتری های خردتر سوق داده است. حتی پرچم های باشگاههای ورزشی مانند استقلال وپرسپولیس  نیز در کارخانه بافت آزادی تولید می شود.مشتریان امروز ما بزرگ نیستند و تولید پرچم در کارخانه بافت آزادی ضعیف شده است و تولید محصولات دیگردر کنار پرچم ، شرکت را تا به امروز سرپا نگه داشته است.

• موانع کسب وکار شما برای اینکه برند بافت آزادی یک برند ویژه در کشور باشد چیست؟

مانع اصلی ما عدم نگاه صنعتی در کشور است. صنعت مجموعه ای از فرآیندهاست و اگر مولفه های این فرآیندهها با هم همخوان نباشد توجیحی برای فعالیت های صنعتی نیست. مثلا بانک ها در صنایع چه نقشی دارند؟ آیا صنعت می تواند با بهره 18 تا 22 درصدی به صورت پایه بعلاوه رقم های کارمزد خدمات بانکی کار کند؟حاشیه سود صنایع چقدر است؟ بنده  از صنایع کشورهای اروپایی وآسیایی مختلفی بازدید کرده ام . بطور مثال در کشور آلمان دولت  تمامی امکانات لازم جهت تاسیس کارخانه اعم از ماشین آلات و انشعابات را فراهم نموده و شما فقط باید اثبات کنید که صنعت گر هستید ، بعد از آن کلیه امکانات و حمایت ها از تولید صورت می گیرد. آیا در ایران چنینشرایطی وجود دارد؟ خیر ، در ایران خود صنعتگر باید یکسال دوندگی کند تا فقط جواز تاسیس وانشعابات را بگیرد که  نه تنها یک ریال به او کمک نمیشود بلکه تمامی انرژی صنعتگر را قبل از شروع فعالیت عملیاتی و رسالت اصلی گرفته ایم . وزارت صنعت اعلام می دارد که صنعتگر می بایست 65% پیشرفت فیزیکی داشته باشد و همچنین جهت گرفتن وام (کمک مالی) علاوه بر تامین تضمین می بایست دو سال زمان صرف کند . لازم به ذکر است در شرایط کنونی سند محل اجرای طرح به عنوان تضمین مورد قبول بانکها نمی باشد . در چنین شرایطی  صنعتگر دردش را به چه کسی بگوید؟

سازمان تامین اجتماعی سهم بیمه کارفرما را 23 % و کارگر را  7 % تعیین کرده است . چه یارانه برای صنایع در ایران وجود دارد ؟ عملا هیچ . سهم بیمه  تامین اجتماعی در کارخانه بافت آزادی ماهانه 120 میلیون تومان است . آیا این سازمان نمی توانست با واحدهای تولیدی و کارخانجات به گونه دیگر برخورد کند ؟ حسابرسی و دارایی به هیچ عنوان زیان هیچ شرکت را قبول نمی کنند وحتی اداره مالیات و دارایی در زمان زیان شرکت ها هم ازآنها مالیات گرفته و زیان شرکتها را به هیچ عنوان نمی پذیرند. ما فقط شعار صنعت وحمایت از کالای ایرانی می دهیم ولی در اصل با بروکراسی های موجود در دولت دست وپای صنعت گر را بسته ایم .

چه حمایتی از صنعتگر برای صادرات کردیم؟ بعد از فروپاشی شوروی سابق کشورهای تازه استقلال یافته سهم بزرگی از محصولات خودشان را از ایران تهیه می کردند. از سال 1372 تا 1378 قالب محصولات بافت آزادی به کشورهای دیگر صادر می شد . چه حمایتی از صادر کننده وچه رغبتی برای مشتریان خارجی که می خواستند از ایران خرید کنند ، ایجاد شد؟

با توجه به قیمت ارز و در شرایط کنونی فضای صادرات در کشور ما باز شده است واگر دولت بستر لازم برای صادرات را فراهم نکند ما باز هم در این عرصه شکست خواهیم خورد . می بایست از کشورهای موفق الگوبرداری شود و از تجربه تجار استفاده گردد. کشورهایی مانند چین و ترکیه در صادرات محصولات خود با برنامه ریزی موفق بوده اند و ایران این فضای رقباتی را از دست داده است چون دولت هیچ گونه بسترسازی برای آن فراهم نکرده است.

تحریم ها کار کشور ما را سخت تر می کند ،  شاید امروز بازکردن LC   بسیار سخت باشد و یا حواله امکان پذیر نباشد ، اما راههای دیگری وجود دارد . باید فضایی برای مشتریان فراهم کنیم که رقم صادراتی را به هر شکل ممکن به کشور بیاورند. بازرگانی در حد بین الملل و منطقه ای کار سختی است وامروز برای ما سخت تر شده است. باید کمیته ای  ایجاد شود  تا از فضای خوب امروز که برای صادرات ایجاد شده است استفاده بهینه کرده و شرایط تهدید را به فرصت های مناسب تبدیل نماییم.

• کارخانه بافت آزادی به لحاظ کیفی در چه رده ای است وچقدر ظرفیت صادراتی دارد؟

از نظر کیفی بسیار بالاتر از چین هستیم . بعبارتی از محصولات چینی با کیفیت تر بوده و با کمی اغماض می توانیم ادعا کنیم که با تلاش و دقت کیفیت ما در حد کیفیت ترکیه است. البته در مقایسه قیمت می توان گفت از چین گرانتر و از ترکیه ارزانتر هستیم.

بنده فکر می کنم بروکراسی اداری کشور روی صنعت تاثیر گذار است . دیدگاه ما به صنعت باید جور دیگر باشد وحمایت از صنعت خیلی می تواند به ما کمک کند . علی رغم اهمیت نقدینگی در صنایع ، منظور از حمایت فقط پول و نقدینگی نیست و بعضی وقت ها مولفه های دیگری هم مهم است. اگر دوباره با صنعت ملی آشتی کنیم معضل بیکاری حل می شود. با احداث هر کارخانه ای از صنایع کوچک گرفته تا متوسط و بزرگ تعداد زیادی از جوانان عزیز کشورمان مشغول به کار می شوند . به جای ایجاد جواز جدید و ارائه آمار و ارقام مبهم توسط دست اندرکاران می بایست صنایع موجود احیا گردد. حتی با استفاده از سرمایه های خصوصی می توانیم این صنایع را احیا نموده و مشکلات زیادی را حل کنیم .  در صنعت نساجی ماشین آلات قابل توجهی بلا استفاده و راکد شدهکه از سال 2008 تا 2010 فعال نیستند . چرا این ماشین آلات امروز به صورت ضایعاتی خرید وفروش می شوند؟ در صنعت نساجی 40% تا 50% صنایع قابل احیا هستند. به جهت وجود اشتغال زایی بسیار بالا در صنعت نساجی ، در تمام دنیا برای حل معضل بیکاری کارخانجات نساجی فعال می شود . کشورآلمان پس از جنگ جهانی دوم نمونه بارز این رخداد است . به نظر اینجانب برگزاری جلسه ای مشترک بین صاحبان بزرگ صنعت نساجی  کشور و مسئولان تصمیم گیرنده جهت بررسی مشکلات این صنعت بسیار کارآمد خواهد بود .

اهلیت و شناخت در صنعت بسیار مهم است.بنده از خانواده نساجی این مرزو بوم هستم و3 نسل نساجی پشت خانواده ماست . اما همین بنده حقیر کارآیی لازم در شرکت هواپیمایی، کارخانه غذایی ویا حتی تولید فرش را هم ندارم. به این منظور می بایست مسئولیت مدیریت واحدهای تولیدی ، صنعتی و خدماتی به افرادی شایسته در همان بخش یا صنعت سپرده شود که در آن زمینه دارای علم، تجربه و عملکرد مثبت باشند.

ان شالله با کمک ، تلاش و دقت هرچه بیشتر همکاران عزیزم در شرکت بافت آزادی در جهت پیشرفت این مجموعه قدم های بسیار خوبی برخواهیم داشت و درنهایت برای کشور عزیزمان ایران و تمامی صنایع که امروزه سنگرهای اقتصادی در حال مبارزه ناجوانمردانه هستند ، آرزوی موفقیت روز افزون دارم .

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد – ویژه نامه غرب استان تهران

پایگاه خبری دانستنی آنلاین