بیماری ام.اس یا همان MS یا اسکلروز، کوتاهشدهی عبارت (Multiple Sclerosis) است، در این بیماری سیستم ایمنی به میلین، مادهای که در اطراف رشتههای عصبی قرار گرفته است و موجب عایق شدن آنها میشود، حمله میکند و موجب تخریب میلین و آسیب عصبی میشود. بهعلت اینکه آنتیژن دقیق یا هدف حمله مشخص نیست، بسیاری از کارشناسان بهجای یک بیماری خودایمنی صرف، از آن بهعنوان حملهای بهواسطهی سیستم ایمنی، یاد میکنند.
اسکلروز به معنای سختشدن یا ضخیمشدن غیر طبیعی بافت است که اغلب ناشی از التهاب است. روند پیشرفت MS اغلب آهسته و طی چند سال (در حدود ۲۵ سال) است. شیوع MS در زنان دو تا سه برابر بیش از مردان است. اکثر افراد مبتلا به بیماری ام.اس دارای امید به زندگی طبیعی هستند. کسانی که تحت درمان قرار نگیرند، ممکن است دچار اختلالات حرکتی شوند؛ این در حالی است که افرادی که دارای فرمهای شدید پیشرونده از این بیماری هستند ممکن است دچار آسیبهایی نظیر ذاتالریه شوند.
چه کسانی بیشتر دچار بیماری ام.اس می شوند !
اداره آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران اعلام کرده است افرادی که از نظر ژنتیکی دارای طبع سردی هستند و بهطور مداوم از غذاهای سرد استفاده میکنند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری ام.اس قرار میگیرند. برخی دیگر از تحقیقات حاکی از آن است که افرادی که علاقه زیادی به خوردن ترشی، سرکه، تمبرهندی و قرهقروت دارند، درصورت مصرف بیرویه این مواد غذایی درمعرض ابتلا به اماس قرار میگیرند.
همچنین وضعیت روحی و روانی فرد، یکی از پیشزمینههای بروز بیماری اماس بهشمار میرود بنابراین افراد زودرنج و حساس باید تلاش کنند تفسیر خود از موقعیتهای اجتماعی را بهگونهای تغییر دهند تا کمترین فشار روانی بر آنان وارد شود. کمبود ویتامین ۱۲B و D از دیگر عوامل ایجادکننده بیماری ام.اس عنوان میشود. هماکنون نیز تحقیقی در دانشگاه علومپزشکی تهران در رابطه با ارتباط مصرف شیرمادر و بیماری اماس در حال انجام است.