#کالای_ایرانی #دانستنی #بیشتر_بدانیم
این ماجرا که “حتماً کالای ایرانی بخرید” جریان جدیدی نیست و علی رغم خیلی از تبلیغات، باز هم مردم کالای خارجی را با کیفیت تر می دانند و جنس ایرانی را سخت می خرند. برای همین رفتیم سراغ دکتر ابراهیم رزاقی تا از او بپرسیم که چرا این نگاه نسبت به یک سری از کالاهای ایرانی وجود دارد و نسبت به دسته ای دیگر وجود ندارد.
از چه زمانی این موج ایرانی نخریدن مد شد؟
لازم است اول یک سؤال مطرح کنم.کدام یک ازکشورهایی که الآن کالای با کیفیت تولید می کنند ازاول همین طور بودند؟ قطعاً اول جنس نامرغوب تولید کرده اند. حتی آن موقع که ماشین در انگلستان اختراع شد، تولیدات صنایع دستی هند که آن موقع از مستعمرات انگلستان بود از لحاظ قیمت و کیفیت بامحصولات صنعتی انگلیسی رقابت می کردند. اما اتفاقی که در نهایت افتاد این بود که انگلیس تعرفه هایی مشخص کرد و هند هم مجبور شد کالاهای مشابه انگلیسی تولید کند. این منجر شد تا تولید کنندگان هندی ورشکست شوند و کالاهای اولیه را که در هند ماند، به انگلستان بردند.
این موج در کشور ما شدیدتر است؟
فرض کنید کالای ایرانی کیفیت ندارد و قیمتش هم بالاست. خب اولاً چرا کالای خارجی قیمتش پایین تر است؟ چون دولت به آن‌ها یارانه می دهد. دلار باید با توجه به تورم داخلی 9 هزار تومان باشد اما با قیمت 3 هزار تومان به وارد کننده می دهند. بعضی از کالاهایی که وارد می شوند 500 درصد سود داخلش است، نباید دلار ارزان به وارد کننده ها بدهیم.کالا از کشوری مانند چین یا کره جنوبی که یک جور قیمت شکنی می کنند و سعی بر عرضه ارزان محصول دارند، وارد می شود و این وقتی با قیمت پایین دلاری که توسط ایران به آن ها عرضه می شود همراه شود معلوم است چه بلایی بر سر تولیدات داخلی می آورد. این یک جور جنگ اقتصادی در تمام کشورهاست.
ما اگر بخواهیم در درجه اول نیازهای خود را برطرف کنیم با تولید داخلی باید چه‌کاری انجام دهیم؟ اگر دنبال این باشیم که فقط کالای با کیفیت استفاده کنیم و دائم با محصولات خارجی مقایسه کنیم،خب با کدام کشور مقایسه کنیم؟ اینها همه موضوعات مهمی است چون ما فناوری و تکنیک لازم را نداریم و مدیریتمان هنوز درست عمل نکرده است. صنایع دفاع یک نمونه عالی از تولیدات درست است که نشان می دهد باید چیکار کنیم. اما درقسمت های دیگر فقط به سودپرستی عمل کرده ایم. 15 میلیون بیکاردر مقایسه باسال 1335 داریم. آن موقع 52 تا 53 درصد از جمعیت 10 سال به بالا در کشور شاغل بودند و حالا 33 درصد جمعیت شاغلند. فقر به اندازه ای است که از روستا ها به شهر می آیند و کار هم برایشان وجود ندارد. ما مورد تهاجم شدیدی بخاطر مدیریت داخلی قرار گرفته ایم. چون دلار ارزان می دهند و از تولید کننده داخلی حمایت نمی کنند. خب در همه کشورها از تولیدات داخلی خودشان دفاع می کنند و این عمومیت دارد.ما مرتب مورد تهاجم اقتصادی هستیم این موضوع مارا فقیر تر می کند و شرایطی به وجود می آید که بچه هایمان کار نخواهند داشت. وقتی می گوییم جنگ اقتصادی داریم، مانند جنگ نظامی است و دفاع نظامی لازم دارد.
می توانیم بگوییم از وقتی کشور واردات را آغاز کرد این موج خوب نبودن کالای ایرانی مطرح شد؟
اگر بخواهیم دقیق بگوییم از زمان رضاشاه و کودتای انگلیسی اتفاق افتاد. چون الگوی صنعتی شدن ایران در زمان رضاشاه با این الگو در زمان امیر کبیر بسیار متفاوت بود. از وقتی به درآمد نفت قابل توجهی رسیدیم شروع شد و به جای اینکه ماشین تولید کنیم، وارد کردیم. در آن زمان صنایع ما همه دستی بودند و امکان تولید ماشین داشتیم و خیلی پیچیده نبود. امیرکبیر به کسانی که به طور مثال می خواستند سماور سازی کنند مشاوره می داد. حتی این کار را در روسیه بررسی کرد و همان را با کیفیت خوب در ایران تولید کرد.
چرا در بعضی از محصولات هنوز این قدر عقب هستیم؟
چون نخواستیم تولید داخلی کنیم. مثلاً صنایع دفاع خواسته و این کار انجام شده اما در بقیه موارد نخواسته ایم. دولت ها به جای دفاع از منافع ملی از واردات دفاع می کنند. سال پیش 5/7 میلیارد دلار دادیم تا 6 میلیون از ایرانی ها برای گردش به خارج از کشور که اکثراً ترکیه بوده بروند. درآمدهای نفتی این گونه از دست می روند.
به نظرتان در چه محصولاتی خوب یا بد هستیم؟
من از دید قدرت خریدم به این موضوع نگاه و خرید می کنم و عرق ملی دارم . نمی خواهم کالای خارجی مصرف کنم مگر در موارد خاص مانند بیماری هایی که برای درمانش حتماً باید داروی خارجی خریداری کنم. ما باید منافع فردی و خانوادگی را در کنار منافع ملی قرار دهیم و از این منافع دفاع کنیم.
منبع: ساخت ایران
