در بررسی نقش محیط آرامش بخش بر سلامت روان می توان گفت که رابطه میان انسان و محیط یک رابطه دوسویه می باشد که توسط ادراک صورت می گیرد . رابطه انسان و محیط یک رابطه دیالکتیک یعنی بر پایه گفتمان است . این رابطه رفت و برگشتی بدین معناست که هم انسان بر محیط و هم محیط بر انسان تاثیر می گذارد. محیط طبیعی ، محیط اجتماعی ، محیط اقتصادی ، محیط فرهنگی و محیط شهری همه بر ادراک انسان از محیط تاثیر می گذارند و بشر برای دریافت این پیام های محیط از کانال حواس بهره می گیرد . یک فرستنده می تواند پیام های گوناگونی را بفرستد مانند یک ساختمان ، دکوراسیون داخلی ، رنگ ها ، بوها و …
بشر به عنوان گیرنده، این اطلاعات را دریافت و در مغز خود تجزیه و تحلیل می کند و در نهایت آنها را به علایم بیوتکنیکی و بیوشیمیایی تبدیل می کنند . یکی از فرایند های بیوشیمیایی مغز حضور انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین و مسیرهای مختلف پاداش می باشد . این انتقال دهنده و این مسیر یکی از عوامل ایجاد لذت در انسان است .
در حوزه روان شناسی محیط، تاکنون مطالعات بسیاری صورت گرفته که نقش محیط و هماهنگی رنگ ها و بوها و اشکال را در بروز خلق مناسب و مساعد در انسان تایید می کند .
نقش محیط آرامش بخش بر سلامت روان
ازجمله این محیط ها که نقش محیط آرامش بخش بر سلامت روان را نشان می دهد و تأثیر مثبت بسزایی بر سلامت روان انسان می گذارد، محیط های سرسبز و طبیعت زیبای شمال ایران است. وجود جنگل هایی با درختان سربه فلک کشیده، دریای آبی و زیبای خزر و در کنار آن ها وجود مراکز تفریحی و رفاهی و رستوران های زیبا، دنج و آرامش بخش که غذاهای لذیذ محلی آماده می کنند. صرف غذا در این رستوران ها و در میان جنگل، روح و روان انسان را تازه و خستگی را از جسم برطرف و سلامت روان را بر انسان اهدا می کنند.