معلولان گلپایگان بر سکوی افتخار ایستادند

دانستنی آنلاین: نخستین جشنواره‌ملی دلنوشته با عنوان «نگاه من، نیازمن» در ایلام‌ ویژه افراد دارای معلولیت با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد.

به گزارش پایگاه خبری دانستنی آنلاین، این جشنواره تلاش نمود با استعدادیابی و معرفی علاقه‌مندان به حوزه نگارش و آفرینش‌های ادبی، قلم معلولان عزیز را واسطه‌ِ انعکاس خواسته ها، انتظارها و نیازهایشان قرار دهد تا دنیا را از دریچه‌ نگاه خود باز تعریف نمایند.

در اغلب آثار، رنج ها و آلامی بی التیام به چشم می‌خورد که تقابل حرمان و امید و مبارزه و تسلیم را انعکاس می دهد و آنجا که داستان به امید و خداباوری ختم می شود، آرامشی سیال روح مخاطب را سبکبال می کند.

آنچه برای همشهریان مایه مباهات می باشد، کسب رتبه اول در سه گروه کودک، نوجوان و جوان و شایسته تقدیر بودن یکی دیگر از شرکت کنندگان گلپایگانی در این مسابقه است.

برگزیده گروه کودک (٨-١٢سال)
نفر اول: نازنین زهرا حسومی (گلپایگان)

برگزیده گروه نوجوان(١٣-١٧سال)
نفر اول: معصومه مهاجری(گلپایگان)

برگزیده گروه جوان و میانسال (١٨سال به بالا)
نفرات اول مشترک: هلیا سعیدی(گلپایگان)
و مهوین واحدی ( ایلام )

شایسته تقدیر: مریم خوبرو(گلپایگان)

محورهای این جشنواره ” من و شغل، من و رسانه، من و خیابان‌های شهر، من و خلوت من، من و زندگی در مراکز بهزیستی، من و زندگی در روستا، من و ورزش و هنر و من و آموزش ” تعیین شده بود.

بسیاری از افرادی که دچار معلولیت هستند، نشان داده اند که معلولیت نه تنها نقص نیست، بلکه می تواند زمینه ساز موفقیت های بزرگی شود. بسیاری از بزرگان و مشاهیر تاریخ دچار معلولیت بوده اند؛ اما با عزم و اراده راسخ، نقصان های جسمانی را کنار زده و نور امید و روشنایی را بر زندگی خود تابانیده اند.

استیون هاوکینگ فیزیکدان، کیهان شناس و نویسنده بریتانیایی بود. او شهرت و اعتبار علمی خود را مدیون محاسبات ریاضی پیچیده و بسیار دقیقی است که در مورد پیدایش و تحول سیاه چاله های آسمانی یا حفره های سیاه انجام داده است. هاوکینگ پر آوازه ترین دانشمند دهه آخر قرن بیستم، در ژانویه ۱۹۶۳ به یک بیماری درمان ناپذیر به نام ALS دچار شد. این بیماری بخشی از نخاع، مغز و سیستم عصبی اش را مورد حمله قرار داد و اعصاب حرکتی او را به تدریج از بین برد؛ به طوری که از هرگونه تحرکی عاجز بود. از او چیزی جز پوست و استخوان باقی نمانده بود. با این حال تسلیم نشد و مغز خارق العاده اش همچنان به پژوهش برای حل معماهای ناشناخته جهان ادامه داد.

لودویگ بتهوون یکی از موسیقیدانان برجسته آلمان بود. در ۲۸ سالگی شنوایی او رو به کاهش گذاشت و در ۴۴ سالگی به طور کامل ناشنوا شد. دورانی که سمفونی شماره ۹ را می ساخت، کاملا ناشنوا بود. ساخت این سمفونی دو سال طول کشید و زمانی که این شاهکار را روی صحنه اجرا کرد، با اشاره اطرافیان به پشت سر خود نگاه کرد، او صداها را نمی شنید اما از حرکات دست و چهره حاضران متوجه تشویق آنان شد و در این لحظه از شدت تأثر به شدت گریه کرد.

ماگدالنا کارمن فریدا کالو یکی از نقاشان برجسته تاریخ هنر معاصر است که در سال ۱۹۰۷ میلادی در مکزیک به دنیا آمد. در شش سالگی دچار بیماری فلج اطفال شد و پای راست او لاغرتر از پای چپ به نظر می رسید. کالو در سال ۱۹۲۵ در تصادف با یک اتوبوس دچار شکستگی ستون فقرات شد و راه رفتن همیشه برای کالو به یک رویا تبدیل شد. فریدا کالو در بستر بیماری و جایی که می توانست نقطه پایان باشد، شروع به کشیدن نقاشی کرد و موفق شد. او با قلم موی خود رنج های یک دختر معلول را به تصویر کشید و به شهرت جهانی دست یافت و به نمادی از مبارزه با معلولیت تبدیل شد.

کریستی براون نویسنده، نقاش و شاعر ایرلندی در سال ۱۹۳۲ در شهر دوبلین به دنیا آمد. او مبتلا به فلج مغزی بود و تنها می توانست پای چپ خود را حرکت دهد؛ اما با کمک مادر خود توانست نقاشی کشیدن را بیاموزد و تصاویر زیبایی را خلق کند. کریستی سرگذشت زندگی خود را در کتاب «پای چپ من» به نگارش درآورد. در سال ۱۹۸۹ میلادی نیز یک درام سینمایی بر اساس کتاب او ساخته شد.

رودکی پدر شعر فارسی ، به عنوان روشندلی صاحب نام در سن ۸ سالگی حافظ کل قرآن بوده و هزاران بیت شعر سروده است. دکتر محمد خزائلی استاد ادبیات فارسی و حقوق نیز که به زبان های انگلیسی، فرانسوی و عربی تسلط داشته، از نعمت بینایی محروم بوده است.

با امید به تداوم این حرکت، به دست اندرکاران اداره بهزیستی گلپایگان و نیز موسسه مهدکارآفرینان_مهراز که زمینه ساز رویش و شکوفایی استعدادهای معلولان زادگاه مان گردیده و آنان را به خودباوری و داشتن ” اعتماد به نفس ” سوق می دهند، دستمریزاد گفته، ضمن عرض تبریک به این افتخار آفرینان، توفیق روزافزون شان را از خداوند متعال خواستاریم.

تهیه و تنظیم: ابراهیم جعفری _دهکده جهانی

انتهای پیام/