اقدامات محافظتی در برابر مخاطرات ناشی از مواد شیمیایی

#اقدامات_محافظتی #مخاطرات #مواد_شیمیایی #بیشتر_بدانیم #دانستنی

ترکیبات و مواد شیمیایی در هر نقطه‌ای یافت می‌شوند. از این مواد برای تصفیه آب آشامیدنی‌، افزایش تولید محصولات و نیز برای ساده‌کردن امور روزمره زندگی استفاده می‌شود. اما اگر این مواد به گونه مناسب مورد استفاده قرار نگیرد یا به صورت صحیح توزیع نشوند، برای سلامت انسان و محیط‌زیست خطرناک خواهند بود. در جریان تولید، نگهداری، جا به جایی‌، استفاده یا دفن این مواد، ممکن است حوادثی روی دهند. اگر مواد شیمیایی به طور غیر اصولی مورد استفاده قرار گیرد یا به مقادیر خطرناکی در محیط زندگی و کار یا فعالیت پخش شود، سلامت افراد ‌در معرض خطر قرار می‌گیرد. کارخانجات تولیدکننده مواد شیمیایی یکی از منابع ترکیبات خطرناک به حساب می‌آیند، اما در مراکز دیگری نیز این مواد وجود دارند (‌از جمله بیمارستان‌ها‌، محل‌‌های دفن مواد خطرناک زاید و‌…).

بسیاری از جوامع دارای کمیته برنامه‌ریزی اضطراری هستند که یکی از وظایف آن عبارت از جمع‌آوری اطلاعات راجع به مواد خطرناک موجود در آن جوامع و ارائه این اطلاعات به مردم به هنگام لزوم است. علاوه بر این‌، تدوین برنامه اضطراری برای پیشگیری از وقوع حوادث مرتبط با ترکیبات خطرناک و پاسخ و مقابله با این حوادث از جمله وظایف کمیته محسوب می‌شوند. بخشی از برنامه شامل روش‌های اطلاع‌رسانی به مردم و اقدامات شهروندان در برابر حادثه می‌باشد. باید با کمیته برنامه‌ریزی به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد حوادث مرتبط با مواد خطرناک و اقدامات لازم برای به حداقل‌رساندن خطرات تماس گرفته شود. ستاد حوادث یا اداره مدیریت بحران می‌تواند اطلاعاتی راجع به کمیته برنامه‌ریزی در اختیار عموم قرار دهد.

اقدامات مراقبتی قبل و هنگام وقوع حادثه ناشی از مواد شیمیایی:

• باید امکانات زیر به کیف نجات اضافه شود.

مقداری نایلون

یک حلقه چسب

یک عدد قیچی

• اگر توصیه به ترک محل زندگی یا کار شد، باید بی‌درنگ اقدام شود.
• اگر توصیه به خروج از محل حادثه شد، باید به نقاط مرتفع و خلاف جهت باد رفت‌. به طور کلی لازم است حداقل ۷۰۰ تا ۸۰۰ متر از محل حادثه دور شد.
• نباید روی مایعات ریخته شده بر زمین ‌یا مواد شیمیایی جامد چسبیده به زمین یا از داخل گازهای منتشر در هوا راه رفت و با آن‌ها تماس پیدا کرد.
• اگر کسی داخل خودرو است‌، ‌باید سریعاً توقف کرده و به دنبال سرپناهی در داخل ساختمانی باشد.
• اگر قرار باشد ‌کسی در داخل خودرو بماند، باید فوراً پنجره‌ها و دریچه‌ها را بسته و بخاری و هواکش آن را خاموش کند‌.

اگر توصیه به ماندن در محل زندگی یا کار شد، اقدامات زیر باید انجام شوند:

• تمام در و پنجره‌های خارجی بسته و قفل شوند. دریچه‌ها و درهای داخلی ساختمان نیز تا آنجا که امکان دارد بسته شوند.
• سیستم تهویه خاموش شود. در ساختمان‌های بزرگ بهتر است سیستم تهویه را روی صددرصد گردش مجدد قرار داد ‌تا از ورود هوای خارجی به درون ساختمان جلوگیری شود. اگر این امکان وجود ندارد، لازم است سیستم تهویه خاموش شود.
• باید به اتاقی رفت ‌که قبلاً به عنوان پناهگاه در نظر گرفته شده است ‌این اتاق باید در طبقه فوقانی ساختمان بوده ‌و دارای کمترین دریچه و منفذ باشد.
• به کمک نایلون و چسب تمام پنجره‌ها‌، درها و دریچه‌ها درزگیری شوند.
• تمام شکاف‌ها و سوراخ‌های موجود در اتاق سرپناه با استفاده از مواد مناسب پر شوند.
• با توجه به تعداد تنفس هر فرد در شرایط استراحت‌، لازم است ۳ مترمربع فضا برای هر نفر در نظر گرفته شود. این فضا مانع از تراکم غیرعادی دی اکسیدکربن به مدت بیش از ۵ ساعت خواهد شد. با این وصف کارشناسان توصیه می‌کنند تا مردم بیش از ۲ تا ۳ ساعت در پناهگاه‌های عمومی درزگیری شده باقی نمانند زیرا کارایی آن‌ها با گذشت زمان کاهش پیدا کرده و هوای آلوده به تدریج وارد می‌شود. بنابراین بعد از گذشت این زمان بهتر است اقدام به ترک محل نمود. علاوه بر این بعد از گذشت بحران لازم است پناهگاه را هوا دهی کرد تا مانع از تنفس هوای آلوده داخل آن شد.

منبع: جمعیت هلال احمر استان البرز

گردآوری شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین