دانستنی هایی در مورد ضوابط و استاندارد های ساختمان های مسکونی (۱)

#دانستنی #ضوابط #استاندارد #ساختمان_مسکونی

هر پروژه معماری برای تأمین اهداف مشخص و انجام فعالیت‌های معینی طراحی می‌شود.فضاهای مورد نیاز هر پروژه بر اساس نوع فعالیت‌ها و دسته بندی آن ها مشخص می گردد. ابعاد و مشخصات فضاها با توجه به نوع و حجم فعالیت‌ها و مبلمان و لوازم مورد استفاده و استاندارهای موجود معین می شود.در این نوشته با برخی ضوابط و استاندارد های ساختمان های مسکونی آشنا می شویم.

ضوابط و استاندارد های ساختمان های مسکونی با تراکم کم

تراکم ۱۰۰% قطعه زمین ۱۵۰۰ : هر ۵% کاهش سطح اشغال همکف ۱۰% به تراکم اضافه می شود. حداقل سطح اشغال همکف ۲۰% حداکثر سطح اشغال خالص ۴۵% بدون ۲۰% مساحت راه پله قطعه زمین بیش از ده هزار مترمربع : تراکم ۱۸۰% و ۱۵% مساحت مختص معابر و سطح اشغال نسبت به میزان باقیمانده مساحت کل محاسبه می شود. ناخالص زیربنای یک واحد مسکونی ۱۶۰ مترمربع و حداقل زیربنای ناخالص ۱۱۰ متر مربع

ضوابط و استاندارد های ساختمان های مسکونی با تراکم متوسط:

تراکم ۱۳۵% قطعه زمین هزار متر مربع: هر ۵% کاهش سطح اشغال همکف ۱۰% به تراکم اضافه می شود. حداقل سطح اشغال ۲۵% حداکثر سطح اشغال خالص ۴۵% بدون ۲۰% مساحت راه پله قطعه زمین بیش از هفت هزار متر: تراکم ۱۸۰% و ۱۲% مساحت مختص معابر و سطح اشغال همکف نسبت میزان باقیمانده مساحت کل است. زیربنای ناخالص هر واحد ۱۱۰ متر مربع و حداقل ۷۵ متر مربع

ضوابط و استاندارد های ساختمان های مسکونی با تراکم زیاد:

تراکم ۲۴۰% قطعه زمین ۵۰ مترمربع: هر ۵% کاهش سطح اشغال همکف۱۰% افزایش تراکم. حداقل سطح اشغال ۳۰% قطعه زمین بیش از ۵۰۰۰ مترمربع: ۱۵۰% تراکم و ۱۰% مساحت کل قطعه مختص معابر حداکثر سطح اشغال همکف ۵۰% زیربنای متوسط ناخالص یک واحد مسکونی ۶۰ مترمربع و حداقل ۹۰ مترمربع تعیین می شود.

حیاط

عرض حیاط خلوت ۲ متر است و مساحت ۱۲ مترمربع که جزء زیربنا محسوب نمی شود. چنانچه عرض آن کمتر از دو متر یا مساحت آن کمتر از ۱۲ متر مربع باشد. در طبقه ای که کف حیاط خلوت در آن است جزء زیربنا محسوب می شود. در واحدهای آپارتمانی بیش از ۵ واحد اتاق ها (آشپزخانه، ناهارخوری، نشیمن، و خواب) باید به وسیله حداقل ۱۲ مترمربع با حداقل عرض ۲ مترنورگیر داشته باشد. در ساختمان های بیش از ۵ طبقه باید اتاق ها به صورت مناسبی نور بگیرند. حداقل مساحت حیاط خلوت های تأسیساتی و نورگیر بایستی ۴ متر مربع و سطح آن حیاط جزء بنا محسوب می شود. پنجره های مشرف به همسایه در حیاط خلوت ها از کف طبقه اول به بعد از ۷/۱ نصف شود.

پله فرار و آسانسور

در ساختمان های دارای پیلوت و چهارطبقه روی پیلوت به آسانسور و پله فرار نیاز نیست. در ساختمان های ۵ طبقه چنانچه طبقه ۴ و ۵ بصورت دوبلکس باشد به آسانسور و پله فرار نیاز نیست. در ساختمان های بیش از ۵ طبقه پله فرار و آسانسور الزامی است.

پخی

میزان پخی در گذرگاه های اصلی برابر یک دهم مجموع دو عرض گذرگاه متقاطع است. میزان پخی در پلاک های مجاور گذرگاه های با عرض ده متر و کمتر به گذرگاه های بیش از ده متر ، دو متر است. محل تقاطع خیابان فرعی به اصلی میزان پخی دو دهم عرض خیابان فرعی.

پیش آمدگی ساختمانی در گذرها

پیش آمدگی از امتدادی که برای ساختمان ها معین شد، حساب خواهد شد ولواین که بنا در این امتداد نباشد. طول پیش آمدگی هر ساختمان در هر طبقه از درصد زیربنای آن طبقه تبعیت می نماید. اگر بلوک مجاور بصورت زمین یا ساخته شده ۶۰% بیشتر احداث نموده باشد می توان به اندازه ی ۲+۶۰% ساختمان (زیربنا) دانست و اگر پلاک مجاور کمتر از ۶۰% بود می توان بعد از ۶۰% با زاویه ۴۵ درجه تا دو متر اضافه احداث نمود. کارگذاشتن در و پنجره که به طرف گذر باز و در موقع باز شدن از سطح نما تجاوز نماید، ممنوع است.

ریزش آب ناودان در پیاده رو ممنوع است و باید از زیر سطح پیاده رو عبور نماید.

نصب لوله بخاری به دیوار خارجی مشرف به گذر یا خروج آن از دیوار ممنوع است.

 نصب پله جلوتر از امتداد ابنیه ممنوع است مگر در اثر تغییر تراز خیابان این عمل الزامی و با موافقت شهرداری باشد. در خیابان های با عرض بیش از ۸ متر تعداد پیش آمدگی ۱/۲عرض پیاده و حداکثر ۱/۲۰متر است و ارتفاع کمتر از ۳ متر نباشد. کنسول در ارتفاع ۲/۴ متر مانند پیلوت از کف پیاده نباید به میزان ۱/۳عرض پیاده رو و حداکثر ۶۰ سانتی متر بیشتر شود. پیاده رو ۱/۶ عرض خیابان است. کنسول راه پله فقط می تواند در ارتفاع ۲/۲۰ یا ۲/۴۰ از کف باشد و حداکثر ۷۰ سانتی متر پیش آمدگی و عرض ۳ متر کنسول های احداثی در خیابان جزو تراکم ساختمانی نیست. تراس اگر از طرفین باز باشد نصف مساحت جزو سطح طبقات محسوب می شود. تراس اگر از طرفین بسته باشد ۲/۳ مساحت آن جزء سطح طبقات است. تراس از کلیه جهات بوسیله دیوار یا شیشه مسدود باشد کلاً جزء سطح زیربنا است.

رعایت محدودیت ارتفاع

ساختمان های در خیابان های با عرض ۳۰ متر یا بیشتر تا ۳۰ متر به رعایت محدودیت ارتفاع نیاز ندارند. ارتفاع ساختمان در خیابان های با عرض کمتر از ۳۰ متر نباید از عرض خیابان تجاوز کند. در صورت تجاوز به همان میزان باید عقب نشینی کند.: دید ۴۵ درجه ارتفاع ساختمان ها با دو یا چند بر با گذرهای کمتر از ۳۰ متر، در گذرگاه به ارتفاع پیلوت + دو طبقه مجاز است و از طبقه سوم باید به اندازه ۳/۵ متر از گذرگاه عقب نشینی کند. طبق ضوابط و استاندارد های ساختمان های مسکونی، طول گذرگاهی که افزایش یافته ارتفاع را افزایش دهد و در صورت تجاوز مجدد ارتفاع بیش از ۳۲ متر باید به ازای هر طبقه ۴ متر عقب نشینی کند. اگر عرض خیابان بین ۱۲ و ۳۰ متر بود محدودیت ارتفاع ندارد. اگر عرض خیابان بین ۷ و ۱۲ متر بود بیش از ۳۲ متر ارتفاع بازای هر طبقه اضافه ارتفاع بایستی ۴ متر عقب نشینی کند.

پارکینگ

تعداد پارکینگ مورد لزوم به تعداد ۷۰ درصد تعداد واحدهای مجاز خواهد بود. رمپ پارکینگ در فضای باز ساختمان پیش بینی می شود و جزء سطح زیربنا نیست. حداکثر ارتفاع پارکینگ ۲/۴۰  و حداقل ارتفاع ورودی آن ۱/۸۰ متر است. پارکینگ در زیرزمین باید دارای دسترسی مستقیم به طبقات باشد. شیب رمپ ۱۷% حداکثر) جای پارک هر اتومبیل ۲/۵ * ۵ متر به انضمام فضای مناسب جهت مسیر حرکت به داخل و خارج (استاندارد) حداقل عرض رمپ جهت دسترسی پارکینگ مسکونی ۲/۵ متر و در تجاری ۳/۵ متر. در پارکینگ فاصله آکس تا آکس ستون ها در همکف یا زیرزمین حداقل ۵/۵ متر. به ازای هر دو واحد مسکونی یک پارکینگ مورد نیاز است. در صورت گاراژی بودن پارکینگ به میزان حداقل ۱۶ مترمربع جهت پارکینگ و برای هر پلاک دو گاراژ لازم است. در آپارتمان های ۴ واحدی دو پارکینگ لازم است (هر دو واحد یکی). به ازای هر واحد اضافی یک پارکینگ مورد نیاز است و مساحت هر پارکینگ حداقل ۲۵ مترمربع.

ضوابط و استاندارد های ساختمان های مسکونی ساختمانی در مجتمع ها

۱-        سطح کل زیربنای مجموع واحدهای مسکونی حداکثر معادل ۱۲۰% نسبت به سطح زمین مجاز می باشد.

۲-        سرانه زمین ناخالص به ازای هر واحد مسکونی حداقل معادل ۱۰۰ مترمربع می باشد.

۳-        مساحت کوچکترین واحد مسکونی نباید از ۸۰ مترمربع کمتر باشد.

۴-        حداکثر سطح اشغال مجاز در همکف معادل ۳۵% سطح کل زمین می باشد. سطوح زیربنای نگهبانی، گلخانه، دوش و رختکن و سرویس های بهداشتی و استخر و فضای سرپوشیده تفریحی کودکان مشمول محدوده فوق نمی شود.

۵-        احداث محل پارک اتومبیل به تعداد معادل حداقل ۷۵% نسبت به تعداد واحدهای مسکونی الزامی است.

۶-        حداقل سطح خالص پارکینگ به ازای هر اتومبیل ۱۲/۵ مترمربع می باشد.

۷-        حداقل عرض معابر دسترسی به محل های پارک ۵/۵ متر رعایت گردد.

۸-        مجموع سطوح تحت اشغال زیربنای ساختمان های مسکونی در همکف به اضافه سطح اشغال مسیرهای اتومبیل رو و پارکینگ ها در شرایطی که پارکینگ ها در محوطه روباز پیش بینی می شود نباید از ۶۰ درصد سطح کل زمین بیشتر باشد.

ضوابط و مقررات نمای شهری

۱-        کلیه سطوح نمایان ساختمان های واقع در محدوده و حریم شهرها و شهرک ها که از معابر قابل مشاهده اند، اعم از نمای اصلی و جانبی، شهری محسوب شده لازم است با مصالح مرغوب به طرز مناسب و زیبا و هماهنگ نماسازی شود.

۲-        صدور گواهی پایان کار ساختمانی مشروط به انجام نماسازی نماهای اصلی و جانبی است.

لینک منبع: architect-alinejad.blogfa.com