استفاده از انرژی های آبی، نیاز امروز و فردای بشر

اندیشمندان جهان نگران وضعیت کره زمین از نظر آب و هوایی هستند. هر روز اخبار نگران کننده ای از تغییرات جوی بر روی کره خاکی به گوشمان می رسد. تولید گازهای گلخانه ای و آلودگی شدید ناشی از استفاده بی رویه و غیرعلمی از سوخت های فسیلی به صورت جدی وضعیت بشر را تحت تأثیر قرار داده است.

آمار نشان می دهد که سالانه تعداد بی شماری از انسان ها بر اثر آلودگی شدید هوا جان خود را از دست می دهند. به تعبیر دیگر استفاده از سوخت های فسیلی برای آسایس و خدمت به بشر، خود هیولایی شده که در عین خدمت، قدرت غریب خود را نیز به رخ می کشد. مسأله فقط به از دست دادن جان انسان ها ختم نمی شود بلکه مقوله اصلی و نگران کننده، اثرات زیست محیطی ویران کننده این نوع سوخت ها بر حیات حال و آینده مکانی است که انسان ها در آن زیست می کنند و اگر چاره جدی اندیشیده نشود، باید به انتظار وضعیت جدیدی باشیم که نگارنده آن را ”دوران سیاه“ می نامد و آیندهٔ مبهم که انسان با دست خود رقم زده است.

چه باید کرد؟ آیا ممکن است که به جای استفاده از سوخت های فسیلی به منظور تولید انرژی از امکانات دیگری مانند انرژی آبی، بادی، خورشیدی و . . . استفاده کرد؟ تاکنون دانشمندان و مهندسان این فن توانسته اند با مطالعات گسترده خود راه کارهای مناسبی را ارائه دهند.

ساخت نیروگاه های برق آبی، بادی، خورشیدی، اتمی، زمین گرمایی و بازیافت و . . . از جمله راه کارهایی است که متخصصان این بخش از تولید انرژی تاکنون موفق شده اند با ارائه طرح های مناسب، پیشرفت قابل توجهی در جهان داشته باشند. ایران نیز خود را از این قافله عقب نگه نداشته و با ساخت نیروگاه های برق آبی و با استفاده از پتانسیل آب های سطحی کشور که بالغ بر ۵۰.Tvvh/y تولید سالانه انرژی توسط این نوع نیروگاه ها است گام در راهی گذاشته که چشم انداز روشنی را پیش رو می گذارد.

توجه و تأکید بر توسعه پایدار و اقتصادی تأمین انرژی در گستره ملی، کاهش گازهای گلخانه ای به منظور جلوگیری از تخریب محیط زیست، گسترش ظرفیت های تولید و افزایش درآمدهای انرژی، جایگزین مصرف محصولات فسیلی از جمله نفت و گاز در نیروگاه ها، استفاده حداکثر از پتانسیل برق آبی کشور و در نهایت صرفه اقتصادی این نوع نیروگاه ها در زمان بهره برداری برای تعادل بخشی عرضه انرژی ارزان به مصرف کنندگان از جمله اهداف بخش تولید انرژی در کشور ما است.

وزارت نیرو برای اجرایی کردن این اهداف، بنا را بر برنامه ریزی منسجم و هدفمند به منظور تحقق بهره برداری کامل از امکانات تولید انرژی برق آبی گذاشت که در همین راستا در چارچوب توسعه و تنوع بخشی انرژی و با عنایت به این باور که استفاده از انرژی های آبی، نیاز امروز و فردای بشر است، شرکت سهامی توسعه منابع آب و نیروی ایران را که متشکل از متخصصان طراحی و ساخت نیروگاه های برق آبی است، راه اندازی کرد و در قالب این شرکت توانست برنامه های پیش بینی شده در بخش انرژی برق آبی را پیش ببرد.

هم اکنون این شرکت در چندین نقطه کشور مشغول مطالعه، طراحی و یا ساخت نیروگاه های بزرگ و کوچک برق آبی است. جدیت و پیگیری مدیران وزارت نیرو برای استفاده از انرژی آبی و حمایت دولت برای سرمایه گذاری در این بخش، حاکی از آن است که آنان نگرانی های جهانی را برای استفاده هر چه بیشتر از انرژی پاک عمیقاً درک کرده اند.

هم اکنون ظرفیت نصب شده در نیروگاه های برق آبی کشور ۲۴۰۰ مگاوات است و سالانه حدود هشت هزار گیگاوات ساعت انرژی تولید می کنند که حدود هفت درصد از تولید انرژی برق کشور را به خود اختصاص داده است. برنامه ریزی های انجام شده در این زمینه حاکی است که تا سال ۱۴۰۰ قدرت تولید انرژی برق آبی در کشورمان به ۲۹ هزار مگاوات می رسد و ۱۹ درصد از برق کشور را شامل می شود.

اشاره به این برنامه ها بیانگر عزم جدی متصدیان وزارت نیرو و بسیج امکانات کشور برای استفاده از انژری های پاک است تا علاوه بر صرفه اقتصادی، محیطی پاک و بدون آلاینده داشته باشیم.

نیروگاه های آبی نیروگاه های سازگار با محیط زیست بوده و می توان از آنها استفاده های چند منظوره به عمل آورد تا اهداف دیگری مانند کنترل سیلاب و تأمین آب کشاورزی را نیز برآورده کنند. وجود هزینه پایین و منابع انرژی فسیلی در ایران از جمله دلایل دیگر کم توجهی به انرژی برق آبی در گذشته بوده است. در هر حال موضوعات آلودگی زیست محیطی و منابع محدود سوخت های فسیلی در تقابل با امتیازات متعدد نیروگاه های آبی است.

بنابراین ماهیت تجدیدپذیر بودن و همچنین فراوانی انرژی آبی در کشور نیازمند توجه بیشتر به بهره برداری از این منبع انرژی است. این روند که از برنامه توسعه اجتماعی و اقتصادی سوم شروع شده است، ادامه داشته و وجود پروژه های در دست اجرا و مطالعه گواه این مطلب است.

با این حال تمام تلاش وزارت نیرو در بخش انرژی بهره برداری از کلیه امکانات برای تولید انرژی بدون عوارض بعدی است که حیات زیست بشری را در معرض خطر می افکند. تلاشی که برای رسیدن به توسعه پایدار فقط در قالب ”دولت سبز“ انجام می پذیرد. دولتی که کلیه عناصر و ارکان آن با نگاه هوشمندانه در صدد است مصرف انرژی، آب، هوا و . . . را برای نسل های آینده حفظ و پاسداری کند

منبع: شانا

گردآوری‌شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین