سید رضا جمشیدی:وقوع سیل در استان سیستان و بلوچستان و خسارت های زیادی که به بار آورده است نیازمند توجه مسئولان و مردم کشور است.این در حالی است که شرکت ها و بنگاه های اقتصادی نیز در این زمینه می بایست نقش ایفا کنند تا شرایطی به وجود بیاید که مردم این استان در آستانه آغاز سال جدید در شرایط سختی قرار نگیرند.
وظیفه انسانی و میهنی همه ما این است که در شرایطی که در آستانه فصل بهار قرار داریم با هم افزایی و تصمیم گری های به هنگام شرایطی را فراهم کنیم که مردم این استان با کمترین کمبود سال جدید را آغاز کنند.این در حالی است که امسال آغاز فصل بهار با ماه مبارک رمضان نیز همراه شده و به همین دلیل وظیفه دینی و انسانی ما حکم می کند توجه ویژه ای به وضعیت زندگی مردم سیل زده در این استان داشته باشیم.
در این زمینه تشکل های مدنی و بنگاه های اقتصادی نقش مهمی خواهند داشت و می توانند با رویکردی که در پیش می گیرند شرایطی را به وجود بیاورند که مسئولیت اجتماعی خود را در شرایط بحرانی مردم استان سیستان و بلوچستان انجام بدهند.
در همه کشورهای جهان سرعت میزان مواجهه افراد و سرمایه ها در برابر حوادث و بلایا بیشتر از سرعت کاهش آسیب پذیری می باشد بنابراین خطرات جدیدی به وجود آمده و خسارات ناشی از حوادث و بحران ها به صورت مداوم افزایش یافته است.
گزارش مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک بلایا نشان می دهد، سالیانه به طور میانگین ۳۸۴ بلای طبیعی در جهان رخ می دهد. مخاطراتی مانند: سیل، زلزله، سونامی و گردباد سالانه حدود ۲۵۰ تا ۳۳۰ میلیارد دلار خسارت اقتصادی به دنبال داشته که تا سال ۲۰۳۰ این خسارت حدود ۴۱۵ میلیارد دلار تخمین زده می شود.
بررسی آمار وقوع مخاطرات در ایران نیز نشان دهنده میزان بالای وقوع مخاطرات طبیعی و انسان ساخت می باشد. این موضوع به علت موقعیت جغرافیایی و خصوصیات توپوگرافی ایران و آسیب پذیری بالای سازه ای و غیر سازه ای در ساختمان ها می باشد که منجر به مرگ، صدمات بی شمار و پیامدهای سوء سلامتی می شود.
به همین دلیل در مورد سیل در استان سیستان و بلوچستان باید عنوان کرد نقش سمن ها و تشکل های مردم نهاد در مدیریت حوادث و بلایا بسیار حائز اهمیت است و سازمان های مردم نهاد فارغ از هرگونه تعصب و سوگیری می توانند نقش خود را در هریک از فازهای چرخه مدیریت بحران ایفا نمایند.
این سازمان ها توانایی فوق العاده ای در جلب حمایت های اجتماعی دارند و یکی از مهمترین ویژگی های آنها چابکی و سرعت عمل در گسیل به منطقه تحت تاثیر حوادث و مخاطرات و همچنین ارزیابی های اولیه می باشد.
توسعه پایدار بدون در نظر گرفتن رویکرد کاهش خطر و بلایا امکان پذیر نیست و در این میان این سازمان ها هستند که می توانند نقش هماهنگی و پل واسط بین دولت و مردم را به خوبی بازی کرده و امور مربوطه را تسهیل کنند.
ارتقاء آگاهی در خصوص پیشگیری از مخاطرات، اقدامات کاهش آسیب، حمایت های روانی و هماهنگی جامعه محلی با سازمان های مسئول نیز از جمله ظرفیت های نهادهای مردم نهاد می باشد.
سمن ها همچنین با سازماندهی تیم های امدادی محلی که علاوه بر شناخت منطقه به آداب و سنن، زبان و فرهنگ منطقه نیز آشنایی دارند در ارائه خدمات به مناطق حاشیه ای و محروم منطقه تحت تاثیر مخاطره ، بسیار کارآمد عمل می کنند.
برای تحقق این هدف باید اقداماتی مانند : پیشگیری از خطرات جدید و کاهش خطر و بلایا از طریق اجرای یکپارچه و فراگیر اقتصادی، ساختاری، قانونی، اجتماعی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و تربیتی، زیست محیطی، فناوری، سیاسی و نهادی که مواجهه با مخاطرات و آسیب پذیری در برابر بلایا را کاهش داده و آمادگی برای پاسخ و بازتوانی پس از حوادث و تاب آوری در برابر بلایا را افزایش دهد.
در مدیریت جامعه محور مشارکت ، توانمندسازی و حس مالکیت و تعلق به برنامه ها از ویژگی های اصلی می باشد و مردم محلی باید از مخاطرات منطقه خود اطلاع داشته باشند ، از پیامدهای احتمالی که خانواده و جامعه آنها را تهدید می کند، آگاه باشند و به هشدارهای مخاطرات در منطقه آشنایی داشته و نسبت به آن اقدامات مناسب انجام دهند.
به همین دلیل باید عنوان کرد در سیلی که دراستان سیستان و بلوچستان رخ داده آنچه اهمیت دارد این است که بنگاه های اقتصادی و تشکل های مدنی به وظایف و رسالت هایی که برعهده دارند به خوبی عمل کنند و در یک فضای هم افزایی ملی شرایط را به شکلی رقم بزنند که مردم این استان در آستانه آغاز سال جدید با کمترین مشکلات ناشی از سیل مواجه باشند. اتفاقی که نیازمند هم اندیشی،همراهی و هم افزایی همه نهادهای مسئول دولتی و مدنی است.
