جامعه باید مسیر پویایی را طى کند و مدام خود را توانمندتر کند. یکى از همین مسیرهاى توانمندسازى استفاده از بسترهاى تکنولوژى است اگر اینگونه بیندیشیم چندین جزئیات موفق بیش خواهد آمد و از لا به لاى نقاط کور دریچه هاى روشن گشوده خواهد شد. ما اگرچه فرصتهاى بزرگى را از دست داده ایم اما همه فرصتها که از دست نرفته است.
به گزارش دانستنی انلاین ، توسعه در ایران با مانع بزرگى روبه روست. شاید تا اطلاع ثانوى نتوان گام هاى بزرگى براى توسعه برداشت اما نباید از تاریخ از جامعه و از ایران نا امید شد.
این را مقصود فراستخواه، جامعه شناس می گوید. او مدتهاست که در نوشته هاى خود به خصوص در کتاب «ما ایرانیان» و «مسئله ایران» از ذره اى شدن جامعه می گوید و نسبت به پایان اجتماع در ایران هشدار می دهد.
فراستخواه معتقداست: باید به «منطق بینهایت کوچک بودن» توجه کنیم، منطق کارهاى خیلى کوچک ولى عمیق، درازمدت ، اثرگذار و ماندگار.
به گفته او توسعه در ایران با موانع بزرگ ساختارى مواجه است و اتفاقا براى رفع این موانع بزرگ باید به جزئیات کوچک توجه شود.
فراستخواه صبور است و امیدوار و براى همین از آهسته و پیوسته رفتن می گوید و بر خلاقیت جامعه تاکید دارد.
در ادامه متن کامل مصاحبه مقصود فراستخواه را با نشریه آینده نگر می خوانید:
