دانستنی آنلاین : بسیار اتفاق افتاده که در ترافیک و حجم بسیاری از ماشین ها مانده ایم و اعصابمان به هم ریخته که دیر به مقصد خواهیم رسید و زمان را از دست داه ایم . از اینکه کسی در جاده تصادف کرده و راه را بند آورده عصبانی می شویم . تا اینکه صدای آژیر آمبولانس را می شنویم و حس عصبانیتمان را با حس نوع دوستی و دعا برای زنده ماندن و رفع بلا از کسانی که تصادف کرده اند جایگزین می کنیم.
اما قطعا کار بیشتری از ما بر می آید
مسئولیت اجتماعی و حتی وظیفه انسانی و قانونی ما در این مواقع چیست ؟
راننده آمبولانس آژیر می کشد و با بلندگو از خودروهای پیش رو می خواهد که راه را باز کنند ولی آنقدر ماشین ها به علت ترافیک در هم فشرده شده اند که حتی آمبولانس هم نمی تواند به سرعت خود را به محل حادثه برساند .تمامی کسانی که رانندگی می کنند و گواهینامه رانندگی دارند قاعدتا کتاب قوانین راهنمایی و رانندگی را خوانده اند که نوشته است :
هنگام برخورد با وسایل نقلیه امدادی که دستگاه های آگاه سازی شنیداری یا دیداری خود را به کار انداخته باشند , تا حد امکان وسیله نقلیه را در مسیر خود به سمت راست هدایت وراه را برای آنها باز کنند و در صورت لزوم تا گذشتن وسیله نقلیه امدادی متوقف شوند .
اما درعمل شاهدیم که این اتفاق نمی افتد . رانندگان خود را ملزم به این توقف نمی دانند .چرا که نه تنها از مسببین این ترافیک عصبانی هستند , بلکه برای رسیدن سریعتر به مقصد می خواهند با سرعت در پشت آمبولانس حرکت کنند .
در کشورهای توسعه یافته اغلب مسیر خودروهای امدادی یا پلیس مشخص شده و سایر خودروها , حق ورود به مسیر ویژه را ندارند .در اخبار می شنویم که در فلان کشور چندین کیلومتر صف و ترافیک ایجاد شده و در فیلم های موجود که دقت کنید لاین ویژه خودروهای امدادی خالی از خودرو است و هیچ خودرویی با توجه به ساعت ها معطلی وارد آن مسیر نمی شود .
در حال حاضر چنین جاده هایی در کشور ما بسیار کم است .با توجه به فرهنگ ایرانی توقع بالایی نیست که جهت امدادرسانی هرچه سریعتر به هم نوع خود و برای انسانیت , کمی از خود صبوری نشان دهیم و راه را در اختیار آمبولانس بگذاریم . شاید چند دقیقه زود رسیدن آمبولانس به صحنه تصادف یا بالین بیمار و انتقال بیمار به بیمارستان ( خصوصا در این شرایط کرونا ) و … , باعث نجات جان انسانی شود.
صبوری لازمه رانندگی است
برای انجام مسئولیت اجتماعی و شهروندی خود در این مواقع فقط و فقط کافیست که , اگر در لاین سرعت هستیم به لاین سمت راست خود تغییر مسیر دهیم و اگر در لاین دو یا سه هستیم , توقف کنیم تا خودروهایی که در لاین سرعت هستند بتوانند به لاین سمت راست خود تغییر مسیر بدهند تا آمبولانس و خودرو امدادی سریعتر عبور کنند .
با این کار نه تنها بر اعصاب خود مسلط می شویم , بلکه حس رضایت از انجام مسئولیت اجتماعی و شهروندی در خود احساس می کنیم و از اینکه با انجام یک کار به ظاهر کوچک شاید توانستیم جان انسانی را نجات دهیم , خوشحال خواهیم بود . صبوری لازمه رانندگی است .
با آموزش و تولید برنامه های رسانه ای و محتوایی باید فرهنگ و روش رانندگی ایمن را بیشتر یاد بگیریم .اگر فرزندتان در این مواقع همراهتان باشد , با مشاهده رفتار و عملکرد شما , روش صحیح رانندگی , سبقت مجاز, نریختن زباله در خیابان , رعایت حق تقدم , کنترل رفتار و صبوری , و برخوردتان در مواجهه با آمبولانس و … را میبیند و یاد می گیرد . چه بسا که بهترین معلم در طول زمان خانواده ها بوده اند .
یکی از شاخص های ارزیابی پیشرفت تمدن ها , ترافیک است .با توجه به اینکه بیشتر سوانح رانندگی به علت خطاهای انسانی راننده از جمله خستگی و عدم تسلط بر اعصاب رخ می کند که تبعات اقتصادی بر خانواده ها و جامعه دارد , باید با آموزش روش های صحیح رانندگی و تغییر رفتار غلط خود در پیشرفت کشور خود نقش داشته باشیم و به مسئولیت اجتماعی خود عمل کنیم .
در این مجال از مراکز خدمات اورژانس و امداد , در خواست می شود در جهت توسعه آموزش همگانی و فرهنگ اجتماعی به نسل های آینده , در قسمتی از بدنه خودروهای امدادی به آموزش موضوع ” بازکردن مسیر آمبولانس و خودروهای امدادی در ترافیک ” بپردازند .
نویسنده : مریم شقاقی