شتابزدگی، بازدید مسوولان عالی، اعطای وام، احساسی و عاطفی کردن واقعه، ساخت کلیپ و تیزر، پخش موسیقی، ساخت برنامه زنده برای نشان دادن بی خانمان شدن هموطنان و …. دردی رو دوا نمیکنه!
روستاهایی با 50 خانوار، صددرصد تخریب شدند، 3 ماه زمستان، میشه این عزیزان رو در هتل، مهمانسرا و هتل آپارتمان های شهرهای اطراف اسکان داد تا روستا را بازسازی اصولی نمود، نه دیگر نگران سرما هستند، نه نبود سرویس بهداشتی و نه خورد و خوراک.
ساخت آهن پاره های موقت به نام کانکس، جابجایی با جرثقیل، حمل با تریلر، زیر سازی و نصب، ساخت سرویس های بهداشتی، وسایل گرمایش برقی و مشکل افت برق، تهیه سوخت برای چراغ های نفتی، یعنی بی تدبیری و شتابزدگی!
ای کاش در این حادثه، “فرماندار، فرمانده انتظامی و رییس هلال احمر شهرستان سرپل ذهاب”، مدیران ارشد بحران بودند.
منبع: کانال شخصی مهدی جمشیدی
