هضم بی‌هوازی چیست؟
هضم بی‌هوازی ، تجزیه بیولوژیکی مواد آلی در غیاب اکسیژن است که نتیجه این فرایند تولید بیوگاز و مواد تثبیت شده می‌باشد. بارزترین نمونه این فرآیند در لندفیل هاست. از طرف دیگر هاضم های مخزنی نیز به علت سرعت هضم مواد عالی در برابر لندفیل ها بشدت مورد توجه قرار گرفته اند. بیوگاز تولیدی به خاطر داشتن گاز درصد بالایی از متان دارای ارزش حرارتی متوسطی بوده و می‌تواند برای مصارف خانگی و صنعتی بکار رود. فضولات دامی و پسماندهای کشتارگاهی، زائدات کشاورزی، پسماندها و پساب های صنایع غذایی، فاضلاب و پسماندهای فسادپذیر شهری از جمله مواردی است در فرایند هضم بی هوازی برای تولید بیوگاز بکار می روند.
انرژی بیوگاز
منابع زیست توده حاوی ترکیبات آلی با مولکول های درشت زنجیر می باشد که در طی فرآیندهای هضم (دفن در زمین، داخل مخازن مخصوص و یا رها شده در طبیعت)، مولکول های مذکور شکسته شده و به مولکول های ساده تر تبدیل می گردند. حاصل نهایی این فرآیند گازی است قابل اشتعال که بیوگاز نام دارد. به بیوگاز، گاز مرداب نیز گفته می شود. این گاز شامل دو جزء عمده متان( و اندکی سایر هیدروکربورها) و دی اکسیدکربن به همراه مقادیر جزئی ناخالصی نظیر H2S، بخارآب، N2 و … می باشد. این مخلوط گازی دارای ارزش حرارتی ٢٥- ١٥ مگاژول به ازاء هر مترمکعب بوده (٤٠ تا ٧٠ درصد ارزش حرارتی گاز طبیعی) و در صورت تبدیل به برق با استفاده از موتورهای بیوگازسوز موجود می توان ٢.٢–٥.١ کیلووات ساعت برق از هر متر مکعب آن به دست آورد (از هر متر مکعب گاز طبیعی ٣ کیلووات ساعت برق حاصل می شود). این گاز بوی قابل تشخیص مانند تخم مرغ گندیده دارد و از هوا سبک تر می باشد.
منبع: ستاد توسعه فناوری انرژی های تجدیدپذیر
گردآوری‌شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین
