«دانستنی آنلاین»-محمد امین فیروزی:در دنیای سرشار از کار، انسان نیاز دارد که از قاب زندگی خارج شود و به سرگرمی روی آورد. در برخورد اول انسان سعی می کند آسان ترین نوع آن را انتخاب کند که تلوزیون و رادیو و شبکه های خانگی و سینما و گوش دادن به موسیقی جز راحت ترین سرگرمی هایی هستند که اکنون در زمانه ما در دسترس هستند که می توانیم به تماشای آن بنشینیم و می توانند محیطی را برای ما فراهم آورند که راحتی حاصل از آن ما را به ادامه ی دادن کارمان کمک کند . نیاز به سرگرمی از نیاز های اولیه هر جامعه است و وظیفه هر جامعه ای هست که آن را فراهم کند وگرنه افراد خود سعی در فراهم آوردن سرگرمی خود می کنند که می تواند اثرات نابهنجاری را در پی داشته باشد . نمونه های موفق برنامه های تلوزیونی از آن سرگرمی هایی است توانسته از شروع سینما ما را کنار خانواده ساعت ها نگه دارد.
برنامه های حاصل باید در هر کشوری طبق یک قاعده به عمل آید و استاندارد های لازم را داشته باشد . برنامه جوکر ۲ با ایده خود توانسته این استاندارد را داشته باشد و مخاطبان خاص را کنار یک دیگر جمع کند. فلسفه ای که در کتاب جست و جوی معنای فرانکل بیان شده که می توانیم برای کنار زدن یک فکر به جای اینکه تلاش کنیم به آن فکر نکنیم سعی کنیم خود را راحت بگذاریم و به آن فکر کنیم. مثال معروف اینکه می گویند «به فیل فکر نکن ولی اولین چیزی که به آن فکر خواهیم کرد همان فیل است». در برنامه جوکر تمام تلاش بر نخندیدن شخصیت ها است که همان نخندیدن باعث خندیدن مخاطب می شود. این در حالی است که در برخی مقاطع مخاطب از خنده های مجری کلافه می شود ولی سعی شخصیت ها برای نخندیدن به شدت مخاطب را به خنده می اندازد . فلسفه برنامه قابل ستایش است اما جزییات می تواند برای هر کسی قابل ایراد باشد و هر کس می تواند از دیدگاه خود برنامه را تعبیر کند و با آن موافق و مخالف باشد. به عنوان مثال از آنجا که برنامه جوکر ۲ توانسته مخاطبان زیادی جذب کند بحث قدرت به میان می آید.
به صورت طبیعی هر برنامه ای که مخاطبان زیادی داشته این خطر برایش وجود دارد که نظارت بر آن بیشتر شود چرا که آن برنامه می تواند تاثیر های مستقیم و غیر مستقیم را بر مخاطبان اش بگذارد و به همین دلیل حساسیت های روی آن بیشتر می شود.با این وجود اگر بخواهیم منافع کلی برنامه جوکر ۲ را نسبت به برخی برنامه های ماهواره و شبکه های خارجی مقایسه کنیم باید عنوان کرد که این برنامه توانسته تا حدود زیادی رضایت مخاطب را به دست بیاورد.با این وجود ساترا که نهادی وابسته به صداوسیما است به دنبال اصلاح و یا توقف این برنامه به دلایل مبهم است.این در حالی است که صداوسیما در سال های اخیر با ریزش مخاطب مواجه بوده و به همین دلیل مسئولان رسانه ملی می بایست به جای تلاش برای تغییر یک برنامه پرمخاطب به دنبال راه هایی باشند که برنامه های صداوسیما مخاطبان بیشتری جذب کنند.
جشنواره های خارجی برای پا بر جا ماندن خود شخصیت های معروف سینما را دعوت می کنند و فرض نمی شود که جشنواره آن ها را بزرگ می کند بلکه آن شخصیت ها آنقدر بزرگ هستند ، که به جشنواره هویت می دهد. برای مثال حضور اورسن ولز در سال ۱۹۵۹ در جشنواره کن باعث شده است که کن بعد از گذشت حدود ۵۵ سال جشن ۱۰۰ سالگی آن را با افتخار بگیرد.این یک واقعیت است که باید اعتبار خود را طی سالیان و به مرور ساخت .این در حالی است که سیاست های ناموفق به کار گرفته شده در ایران در طی سالیان و نتایج نامناسب حاصل آن نه تنها باعث نشده است که موضع را عوض کنند بله گویی جریحه دار کردن آن ها باعث شده است که بر سیاست های خود پافشاری کنند تا قدرت خود را به نمایش بگذارند.
برنامه جوکر ۲ علارغم مشکلات آن به عنوان مثال مانیتور های جلوی مجری و کنترل افراد مخاطب را یاد فیلم«نمایش ترومن» می اندازد که سرنوشت شخصیت ها تنها با یک دکمه مشخص می کند و گویی همه شخصیت ها تحت نظارت او هستند.برنامه جوکر توانسته رضایت مخاطبان را به دست بیاورد که اتفاق مهمی برای برنامه سازی در شرایط کنونی جامعه بوده است. به هر حال باید باید سعی در جذب مخاطب تلاش کرد تا از دیده شدن برنامه های بدتر جلوگیری شود.
