انرژی های نو به عنوان پدیده ای نوظهور جایگاه ویژه ای در عرصه تاثیرگذار انرژی به دست آورده است.پس از تخریب های گسترده زیست محیطی، جهانیان دریافتند ادامه این روند، زندگی آنها را به مخاطره خواهد انداخت از همین رو در جست و جو راه های جدید و سازگار با محیط زیست پرداختند.
تولید انرژی همیشه با ایجاد آلودگی همراه بوده و با توجه به اهمیت انرژی در استقلال اقتصادی، کشورها نیز به دنبال ایجاد انرژی ارزان و پاکیزه هستند به گونه ای که در رسیدن به این هدف از سرمایه گذاری های کلان و جدیدترین علم روز بهره برده اند.
سوخت های فسیلی به عنوان یکی از مراحل تکمیل چرخه انرژی برای مدت زمان طولانی در کانون توجه دولتمردان بوده است.
تولید سالیانه ۳۰ میلیارد تن دی اکسید کربن که متاسفانه ۴۰ درصد از آن سهم تولید برق و حرارت است و ادامه این روند باعث تولید ۵۷ میلیارد تن در سال ۲۰۵۰ خواهد شد که بر اساس تخمین دانشمندان این حجم از کربن دی اکسید، باعث افزایش ۵ درجه ای زمین خواهد شد.
در سال ۲۰۱۱، چهار درصد از تولید انرژی جهان از منابع تجدید پذیر و ۱۶ درصد از منابع آبی بوده است که این ارقام در ایران به ۵ درصد آبی و کمتر از ۱ درصد انرژی تجدید پذیر بوده است.
بر اساس نقشه راه آژانس بین المللی انرژی میزان تولید انرژی تجدید پذیر باید به ۳۴ درصد افزایش پیدا کند که کشورهای جهان برای رسیدن به این هدف سرمایه گذاری های قابل توجهی انجام میدهند به گونه ای که در سال ۲۰۱۲،دویست و چهل و چهار میلیارد دلار در بخش انرژی های تجدید پذیر سرمایه گذاری شده که از این میزان ۱۴۰ میلیارد دلار در بخش خورشیدی و ۸۰ میلیارد دربخش بادی بوده است.
بر همین اساس در سال ۲۰۱۱ برای ۳ سال مداوم میزان این سرمایه گذاری ها در انرژی های تجدید پذیر از نیروگاه های فسیلی پیشی گرفته به گونه ای که در سال ۲۰۱۱،دویست و بیست و هفت میلیارد دلار برای نیروگاه های انرژی تجدید پذیر صرف شده و تنها ۱۴۷ میلیارد دلار در نیروگاه های فسیلی هزینه شده است.
ظرفیت نیروگاه های بادی در سال ۲۰۰۰ از ۱۷ گیگا وات به ۳۱۸ گیگاوات در سال ۲۰۱۳ رسیده و انرژی خورشیدی در سال ۲۰۰۴ از ۳٫۷ گیگا وات به ۱۳۹ گیگاوات در سال ۲۰۱۳ رسیده است. از طرفی هم باید بدانیم در سال ۲۰۱۳ میزان انرژی تولیدی تجدید پذیر با احتساب نیروگاه های آبی ۱۵۶۰ گیگا وات بوده یعنی چیزی در حدود۶ درصد تولید انرژی جهان.
روند رشد سلول های خورشیدی در جهان از سال ۱۹۹۵ تا سال ۲۰۱۲ از ۰٫۶ گیگا وات به ۱۰۰ گیگا وات رسیده و تنها از سال ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۱۲ طی ۲ سال به بیش از ۲ برابر افزایش داشته است و در سال ۲۰۱۳ به ۱۳۹ گیگا وات رسیده است.
سرانه ظرفیت انرژی تجدید پذیر در جهان بدون احتساب نیروگاه های آبی میانگین ۸۰ وات به ازائ هر نفر است.این رقم برای کشور آلمان که بیشترین استفاده را از منابع انرژی های نو دارد ۹۶۰ وات ، چین با جمعیت بالای ۱ میلیارد ۹۰ وات ، کشور ترکیه با جمعیت معادل کشور ما و با توجه به این که کار خود را ۷ سال بعد از ما آغاز کرد ۴۵ وات و در ایران متاسفانه ۲ وات است.این ارقام در حالی است که میزان تابش در آلمان ۵۰ درصد و تعداد روزهایی آفتابی به مراتب کمتر از ایران است و ایران بالای ۳۰۰ روز آفتابی را دارد.
بهسازی و استفاده از منابع انرژی های نو در ایران در قانون اصلاح الگو مصرف، قوانین برنامه پنجم توسعه و در قوانین اصل ۴۴ از اقدامات ایران برای بالا بردن سهم این انرژی ها بوده که متاسفانه از قوانین الگو برداری نشده و با وجود شرایط جغرافیایی کشورمان و قرار گرفتن بر روی کمربند خورشیدی و چگالی بالای باد بهره مندی مناسب و درخور شایسته ای صورت نگرفته است که امیدواریم کمیته انرژی های تجدید پذیر در توانیر که به تازگی آغاز به کار کرده بتواند نقشه راه مربوط تدوین مطابق با این برنامه حرکت کنیم.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
