خیلی از والدین از بدغذایی فرزندشان گلایه میکنند؛ در صورتی که بعضی از رفتارهای والدین به بدغذایی کودک منجر می شود. یعنی مادر از زمان تولد کودک رفتارهایی میکند که عادتهای بد غذایی در او ایجاد میشود.
چهار رفتار عمده اشتباه والدین در رابطه با غذا خوردن کودک را بررسی میکنیم.
عوامل بدغذایی کودک
-
کودک نیازی به طعم ندارد
یکی از عادتهای بدغذایی این است که کودک ما به غذاهای چرب و طعمهای شور و شیرین عادت میکند. چون مادران از زمانی که میتوانند غذاهایی مانند سوپ و حریره بادام و… را برای کودک شروع کنند، غذاهای او را با ذائقه خودشان تهیه میکنند. در صورتی که کودک نیازی به طعم ندارد. برای مادر کودک این غذاها بدون ادویه بدمزه به نظر میرسد در حالی که برای کودک که پیش فرضی از این طعمها ندارد بدون شکر یا نمک نیز این خوردنیهای ناقص نیستند.
امروزه علاقه به قند و نمک دو نگرانی اصلی پزشکان برای سلامت افراد است. گسترش دیابت و مشکلات فشار خون به همین علاقه و عادت ما برمیگردد که ریشه در کودکی ما دارد. اگر از همان سالهای اولیه تولد کودک ما آن ها را به این طعمها عادت ندهیم، بعدها دچار مشکل نخواهند شد.
راهکار: از اضافه کردن ادویه و نمک و شکر به غذای کودک در سالهای اول زندگی خودداری کنیم و میزان مصرف خود را نیز از این مواد کاهش دهیم تا وقتی کودک به سفره خانواده پیوست بتواند از غذاها بخورد و سلامت او و والدین حفظ شود.
-
استفاده از لبنیات و سبزیجات و گوشت در رژیم غذایی خانواده
از طرف دیگر بعضی از کودکان با سبزیجات، گوشت و لبنیات میانه خوبی ندارند و غذاهای آب پز و سالم را پس میزنند. این مشکل نیز ریشه در رفتار والدین دارد. چون رژیم غذایی خانواده به اندازه کافی شامل لبنیات و سبزیجات و گوشت نیست و غذاهای پرچرب نیز مصرف میکنند که این تناقض رفتاری آن ها در عدم مصرف مواد غذایی و تشویق کودک به مصرف همان مواد غذایی باعث میشود کودک سر باز زند.
راهکار: پدرومادرها خودشان هم از غذایی که برای کودک آماده کردهاند، بخورند. اگر بشقاب غذایی والدین نیز به همان میزان حاوی سبزیجات و لبنیات باشد کودک راحتتر با این موضوع مواجه میشود و نسبت به خوردن غذاها بیشتر تمایل نشان میدهد.
-
زورگویی و اجبار مادر در غذا دادن به کودک
مشکل سوم رفتار والدین که به بدغذایی کودک منجر میشود زورگویی و اجبار مادر در غذا دادن به کودک است که باعث مقاومت در بچه میشود. بسیاری از مادران هستند که از روی دلسوزی و نگرانی برای سلامت کودکشان یک رفتار نادرست را در پیش میگیرند و آن این که به اجبار کودک را به غذاخوردن وامیدارند. در این شرایط نیز کودک طبعاً لج میکند و بیشتر و مصرتر از قبل از خوردن غذا سر باز میزند. در شکل بدتر این اتفاق مادر از غذا به عنوان ابزار تنبیه استفاده میکند و به محض این که کودک کار خطایی انجام داد مجبورش میکند تا از غذایی که دوست نداشته و نخورده، بخورد. این رفتار البته باعث دلزدگی کودک از غذا میشود.
راهکار: به هیچ عنوان از غذا به عنوان ابزار تنبیهی استفاده نکنند و برای غذاخوردن کودک نیز به زور و اجبار متوسل نشوند.
-
تعقیب و گریز برای غذا دادن به کودک
رفتار بعدی که بسیار هم اثر مخربی در روند غذاخوردن کودک دارد، غذا دادن تحت هر شرایطی است. بعضی مادران هستند که دائماً به دنبال کودکشان میدوند تا قاشق قاشق غذا را بتوانند در دهان او بگذارند. بچهها هم مدام در حال فرار کردن از دست مادر هستند و شاید در این تعقیب و گریز چند قاشق غذا هم خوردند!
راهکار: کافی است مادران دیگر برای غذاخوردن کودک به او اصرار نکنند و کودک هر مقدار که خواست غذا را بخورد. نکته بعد این که اجازه ندهند کودک میان وعده بخورد مخصوصاً اگر به زمان وعده اصلی نزدیک است. و دیگر این که هر یکی،دو ساعت یک بار تنها از کودک بپرسند که میخواهد غذا بخورد یا خیر؟ بالاخره کودک گرسنه میشود و برای خوردن غذا تمایل نشان میدهد تا این عادت بد از یادش برود.
منبع: بیتوته