دین مبین اسلام، اهمیت فوق العاده ای برای نجات جان انسان ها قائل است؛ چنانچه در قرآن کریم، سوره مبارکه مائده آیه ٣٢ به تصریح اشاره شده است: “هرگاه کسی باعث بقای نفسی شود مانند آن ست که باعث نجات جان تمام انسان ها شده است”.
حضرت امام خمینی (رضوان الله علیه) در سال ١٣٦٨ در پاسخ به استفتاء جواز پیوند اعضا از فردی که دچار مرگ مغزی شده است و حیات وی غیر قابل برگشت است فرموده اند:
«بسمه تعالی، بر فرض مذکور، چنان چه حیات انسان دیگری متوقف بر این باشد با اجازه صاحب قلب یا کبد و امثال آن جایز است».
هر سال تعداد زیادی از بیماران نیازمند به پیوند عضو که در لیست انتظارهستند، جان می سپارند و این در حالی است که اعضای سالم افراد دچار مرگ مغزی، زیر خاک مدفون می شوند.
هرکس و در هر سن می تواند در صورت بروز مرگ مغزی و با رضایت بستگان، اهدا کننده عضو باشد.
شرایط پزشکی فرد در زمان مرگ مغزی، تعیین کننده قابلیت وی برای اهدا خواهد بود.
اعضای قابل اهدا شامل: کلیه ها، کبد، قلب، ریه، لوزالمعده و روده.
نسوج قابل اهدا: قرنیه، استخوان، سیاهرگ، غضروف، دریچه های قلبی، پوست و تاندون.
اهدای عضو بر اساس قانون “پیوند اعضاء بیماران فوت شده و یا بیمارانی که مرگ مغزی آنان مسلم است” مصوب 1379/1/17 مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان امری قانونی است.
منبع: پارس تودی
