انسان هابه ميزان “فرهنگشان” “عشق مي ورزند”.
?به ميزان “حقارتشان” “توهين” مي كنند.
?به ميزان “كمبودهايشان” “آزارت مي دهند”.
?هرچه “حقيرتر” باشند، بيشتر “توهين مي كنند” تا حقارتشان را جبران كنند.
?هر چه “فرهنگشان غني تر باشد”، بيشتر به ديگران “عشق مي دهند”.
?وهرچه “هويّتشان عميق تر باشد”، “محترمانه تر رفتار مي كنند”.
?به اندازه “دركشان” “مي فهمند” و به اندازه “شعورشان” به باورها و حرف هايشان عمل مي كنند.