آبشار شِوی یا تَلِهْزَنگ، یکی از بزرگترین و زیباترین آبشارهای ایران است که در رشتهکوههای زاگرس و در منطقه سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان، و با فاصله اندکی از استان لرستان و در بین کوههای سَرتنگ شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن تلهزنگ و در مسیر راه آهن سراسری تهران – جنوب واقع شدهاست که سهل ترین مسیر دسترسی از راه آهن لرستان است. این آبشار در تاریخ ۲۹ دی ۱۳۹۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آبشار شوی که در درهای بین کوه چهلویک و سالنکوه قرار دارد، دارای طبیعتی سبز و زیبا در فصل بهار میباشد.
بهترین زمان بازدید از این آبشار در اوایل فصل بهار و خصوصاً ماه فروردین میباشد که هوای بهاری طراوات و سرسبزی بیشتری به این منطقه بخشیده است. شوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافت است و اغلب ساکنان اطراف این آبشار از قوم لر و تیره بختیاری هستند.
آبشار شوی، پس از بیرون آمدن از غار، از گردنهای بلند به پایین سرازیر میشود. ارتفاع آبشار ۱۰۰ متر و عرض آن ۴۰ متر است. آب آن پس از عبور از کوهها و درهها، به رود دز و نهایتاً به دریاچه سد دزِ در استان خوزستان میریزد. پوشش گیاهی اطراف این آبشار، از درختانی مانند بید، انجیر، مو، زبانگنجشگ، افرا، کیکم و بلوط تشکیل شده است. در زیر آبشار و بر روی دیوارههای آن گیاه سیاهوشان و سایر گیاهان آبدوست روییده است. در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد میشود.
مسیر دستیابی
سالیانه صدها نفر از میهمانان ایرانی وجهانگردان خارجی در فصل بهار به دیدن این آبشار میروند. برای رسیدن به آبشار شوی دو مسیر وجود دارد:
از سمت منطقه شیهون دزفول و پیرچل که ۹۱کیلومتر است.
از طریق ایستگاه راهآهن تلهزنگ و روستای شوی میباشد.
منبع مطالب:
https://fa.wikipedia.org