??? چان اولمستد (2006) تفاوت اصلی میان محصولات رسانه ای و غیر رسانه ای را در ترکیب منحصر به فرد هفت ویژگی می داند که عبارتند از:
1⃣ محصول رسانه ای دارای محتوای ناملموس است و در عین حال به یک رسانه فیزیکی برای توزیع نیازمند است؛ 
2⃣ بر خلاف سایر محصولات ملموس، افراد زیادی می توانند از یک محصول به طور هم زمان استفاده کنند و این امر نه تنها سبب استهلاک یا کمیابی محصول نگردد، بلکه صرفه ناشی از مقیاس ایجاد کند؛
3⃣ شرکت های رسانه ای به منابع دوگانه محتوا و آگهی وابسته هستند، از این رو نیازمند شناسایی یک مدل کسب و کار ترکیبی می باشند که درآمدهای کافی از هر دو منبع ایجاد کند؛
4⃣ در بسیاری از محصولات رسانه ای محتوا از طریق قالب های متفاوت و در دوره های مختلف به دست مصرف کننده می رسد؛
5⃣ محصولات رسانه ای از تغییرات سلیقه و علاقه مصرف کنندگان تأثیر می پذیرند، زیرساخت های ارتباطی در هر بازار جغرافیایی تأثیرات مستقیمی روی موفقیت آن ها می گذارند، تحت تأثیر قانونگذاری نیز قرار می گیرند؛
6⃣ بر خلاف بسیاری از کالاهای دیگر مصرفی که طبقه محصول مشخصی دارند (و از این رو شناسایی بازار و رقابت مربوط به آن ها ساده تر است)، محصولات رسانه ای طبقه محصول خاصی ندارند. به عبارت دیگر مصرف کنندگان رسانه، به جای اینکه فقط یک رسانه خاص یا قالب رسانه ای خاص را به کار گیرند، در عوض مجموعه ای از رسانه های گوناگون را در قالب های متنوع مورد استفاده قرار می دهند، در نتیجه شرکت های رسانه ای اغلب محصولاتی را ایجاد می کنند که محصولات رقیب را در عین رقابت، تکمیل هم می کنند.
منبع : تعرفه
