مسئولیت پذیری و شاخص های آن در جامعه

مسئولیت پذیری در فرهنگ ما به عنوان تعهدی درونی توسط فرد برای انجام مطلوب همه فعالیت‌هایی که بر عهده او گذاشته شده است، تعریف می‌شود.

مسئولیت یک ویژگی شخصیتی است که معمولا به صورت نگرش در ساختار روانی و رفتاری شکل می گیرد و متغیر عمده و اساسی در رفتارهای اجتماعی محسوب می شود.

مسئولیت‌پذیری این گونه تعریف می شود که فرد بتواند تعهداتی را که بر عهده دارد، انجام دهد. معمولا شاخص های مرتبط با مسئولیت پذیری با مواردی همچون موفقیت در کار، عملکرد تحصیلی، سلامت روان، کیفیت روابط دوستانه نزدیک باهمکلاسان در محل تحصیل، با همکاران در محل کار و با همسایگان در محل زندگی و تعامل صحیح و منطقی با همه افراد درآمیخته است.

اقسام مسئولیت پذیری

در یک تقسیم بندی کلی، مسئولیت‌پذیری به دو بخش مسئولیت پذیری فردی و مسئولیت پذیری اجتماعی تقسیم می شود:
مسئولیت پذیری فردی به این معناست که فرد خود را در برابر خود و موقعیتی که در آن قرار گرفته است و همچنین نیازها و رشد و پیشرفت دیگران مسئول بداند.
در بخش مسئولیت پذیری اجتماعی، پذیرش این نکته که فرد بخشی از جامعه است و باید در نیل به آرمان ها و اهداف اجتماعی در سطوح مختلف خانواده، محله، شهر و کشور خود مشارکت کند و در سطحی کلی تر با آرمان ها و اهداف بشری و حقوق بشر، عدالت اجتماعی جهانی همسویی داشته باشد.

با این توصیف، مسئولیت پذیری در بعد فردی زمینه ساز مسئولیت‌پذیری در بعد اجتماعی است. بدین معنی فردی که دارای احساس مسئولیت فردی است، دیگر خواهی را جایگزین خودخواهی نموده، منافع جامعه را بر منافع خود ترجیح می دهد. البته پرواضح است که با این عمل، خود نیز از عواید و منافع جامعه برخوردار می شود و از آن بهره می برد.

متأسفانه، مطالعات انجام شده پیرامون موضوع مسئولیت پذیری، نشان می دهد میزان مسئولیت پذیری فردی در جامعه کنونی ما بخصوص در بین نوجوانان و جوانان، در حد متوسط یا حتی پایین تر از متوسط است و همین پایین بودن سطح آن، جامعه ما را با مشکلات عدیده ای از قبیل کاهش اعتماد افراد به یکدیگر، بی تفاوتی نسبت به سرنوشت دیگران، بی تفاوتی نسبت به محیط زیست، بی تفاوتی در روابط صحیح اجتماعی، ستیز و جدال درمیان مردم، عدم رعایت قوانین و مقررات و … روبرو ساخته است.

گردآوری : پایگاه خبری دانستنی آنلاین