بیماری ویروسی تب کریمه کنگو (CCHF) با گزش یک کنه از خانواده Bunyaviridae منتقل می‌شود و گرچه میزبان اصلی آن حیوانات است، ولی موارد پراکنده آن در انسان نیز دیده می‌شود.
این بیماری برای اولین بار در سال 1944 در شبه‌جزیره کریمه توسط دانشمندان روسی شناسایی شد و تب هموراژیک کریمه نام گرفت. در سال 1969 مشخص شد عامل تب خونریزی دهنده کریمه مشابه عامل بیماری است که در جریان اپیدمی سال 1956 در کنگو پیدا شد و ترکیب نام این دو منطقه علت نام‌گذاری این بیماری است.
CCHF بیشتر در آفریقا، بالکان، خاورمیانه و کشورهای آسیای جنوبی دیده می‌شود. طیف وسیعی از حیوانات وحشی و حیوانات اهلی مانند گاو، گوسفند و بز میزبان اصلی این ویروس هستند. پرندگان معمولاً نسبت به ویروس مقاوم هستند؛ ولی شیوع آن در شترمرغ و کشتارگاه‌های مرغ در آفریقا نیز دیده شده است.
***همه‌چیز از یک کنه شروع می‌شود
ویروس CCHF براثر گزش کنه و تماس با خون و بافت آلوده به وجود می‌آید. بیشتر قربانیان کارگران کشتارگاه‌ها، دام پزشکان و کشاورزان هستند.
***علائم و نشانه‌های بیماری تب کریمه کنگو
دوره نهفته بیماری بسته به عمق نیش کنه متفاوت است. در صورت گزش عمیق، دوره نهفته بین یک تا سه روز و حداکثر 9 روز است. اگر بیماری براثر تماس با خون یا بافت آلوده باشد، دوره نهفته پنج تا شش روز و حداکثر 13 روز است.
تب، درد عضلانی، گردن درد، سفت شدن بافت گردن، درد چشم، حساسیت چشم نسبت به نور، تهوع، استفراغ، اسهال، شکم‌درد، گلودرد، نوسانات خلقی شدید و خواب‌آلودگی از مهم‌ترین علائم تب خونریزی دهنده کنگو هستند.
در برخی بیماران افزایش ضربان قلب، تورم غدد لنفاوی، بزرگ شدن کبد، خونریزی داخلی قابل‌مشاهده از روی پوست، نارسایی کبد و ریه نیز دیده می‌شود. داروهای ضدویروسی تنها راه درمان بیماری هستند که به‌صورت خوراکی و وریدی استفاده می‌شوند.
*** تب کنگو به‌راحتی قابل‌پیشگیری است
بی‌شک ذبح دام اگر در کشتارگاه‌های مورد تأیید وزارت بهداشت و با رعایت نکات ایمنی باشد، از انتقال بیماری تب کریمه کنگو به مردم نگرانی وجود نخواهد داشت.
دام پزشکان نیز تأکید می‌کنند، تهیه گوشت از مراکز مورد تأیید بهداشتی و دام پزشکی و فریز کردن گوشت قبل از مصرف در دمای فریزر به مدت سه تا چهار ساعت، ویروس تب کنگو را از بین می‌برد. پختن درست و کامل گوشت مصرفی نیز همین اثر را خواهد داشت.
اگر حیوان آلوده در روزهای اوج بیماری ذبح شود و ذبح کننده دستکش به دست نداشته باشد یا اگر دستش خراش بردارد، ویروس بلافاصله به او منتقل می‌شود.
استفاده از اقدامات محافظتی در جلوگیری از ابتلا به این بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است. به‌طور خاص، پزشکان و دام پزشکان باید همیشه از دستکش، روپوش بلند، شلوار و چکمه مخصوص استفاده کنند.
اصرار بر این است که دام‌های وارداتی حتماً توسط دام پزشک معاینه شوند و بعد در اختیار کشتارگاه‌ها قرار گیرند. همچنین باید از خرید گوشت‌های بازرسی نشده و بدون مهر دامپزشکی خودداری شود.
*** در صورت ابتلا چه کنیم؟
- بیمار مشکوک به CCHF باید ایزوله شود و با افراد خانواده و کارکنان بیمارستانی در تماس نباشد.
کلیه وسایل بیمارستانی مانند ماسک، دستکش، روپوش، پیش‌بند، لوله‌های خون، سرنگ‌های استفاده‌شده و هر وسیله‌ای که با ترشحات بیمار در تماس بوده باید سوزانده شود.
- سم‌پاشی منازل و اصطبل‌ها جهت کاهش کنه‌ها
- مصرف مواد ضدعفونی جهت گندزدایی توالت‌ها، محیط آلوده به خون و ترشحات بیمار
- به دلیل این که متأسفانه دام بدون علامت است، باید از مصرف گوشت تازه خودداری شود و دام پس از ذبح تا ۲۴ ساعت در دمای منفی ۱ تا ۴ قرار گیرد تا ویروس‌های آن کشته شوند و پس‌ازآن مصرف شود.
- در هنگامی‌که کارکنان مراقب بیمار در معرض تماس پوستی یا پوستی مخاطی با خون، مایعات بدن و یا فضولات بیمار قرار می‌گیرند بایستی فوراً سطح آلوده را با آب و صابون بشویند.
- از خرید گوشت‌های بازرسی نشده بدون مهر دام پزشکی (کشتار غیرمجاز) خودداری کنید.
- کارکنان بهداشتی و درمانی و افرادی که با خون، ترشحات بدن بیمار و یا بافت‌های آلوده بیماران تماس داشته‌اند باید مرتب و حداقل تا چهارده روز پس از تماس تحت نظر بوده و درجه حرارت بدن آن‌ها هرروز کنترل شود و در صورت ظهور علائم بالینی مطابق با تعریف مورد محتمل بلافاصله درمان برای آنان شروع شده و اقدامات بعدی به عمل آید.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
گردآوری‌شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین
