به گزارش پایگاه خبری دانستنی آنلاین:جاده های مرگ، خودروهایی که ارابه های مرگ زیبنده نامشان است و کسانی که هوشوحواسشان به همه‌چیز است جز قانون و حفاظت از جان خود، عواملی هستند که باوجود آنکه سالهاست شناسایی شده اند، راهکار مناسبی برای حل آن ارائه نشده که اگر شده بود، هنوز هم جای لکه های خون بر جاده ها نقش نبسته بود.
به گزارش پایگاه خبری دانستنی آنلاین،هر ساعت دو نفر در جاده های ایران جان میبازند. نقاط پرحادثه سالهاست شناسایی شدهاند و هرسال آمار آن اعلام می‌شود تا خطی باشد برای گزارش عملکرد و بخشی از یک سخنرانی پرطمطراق. خودروهای بیکیفیت چندوچونشان معلوم است و هر روز پلاک میشوند. فقط این میان ارزش جان آدمی معلوم نیست و همچنان و هر ساعت دو نفر میروند و هرگز برنمیگردند. با این حساب نام آنها که هر ساعت جان می گیرند دیگر جاده و خیابان نیست، خون آشامی است که سیری ندارد. گویا آنچه زیاد داریم جان است که با کم شدنش آب از آب تکان نمیخورد.
جاده های مرگ، خودروهایی که ارابه های مرگ زیبنده نامشان است و کسانی که هوشوحواسشان به همه‌چیز است جز قانون و حفاظت از جان خود، عواملی هستند که باوجود آنکه سالهاست شناسایی شدهاند، راهکار مناسبی برای حل آن ارائه نشده که اگر شده بود، هنوز هم جای لکه های خون بر جاده‌ها نقش نبسته بود. نه جریمه ها کارگر افتاده است و نه هشدارها.
البته این بخش تنها معطوف به خطای انسانی است و مدام در بزنگاه آمار، چماق فرهنگ نداشته رانندگی بر سرش میخورد و گویا خیال ارتقا هم ندارد. در آن‌سو هم که خودروها و جاده ها قرار دارند و کلید حل آن در دست مسئولان امر، همچنان همان هستند که بودند. هیچ‌کدام هنوز در آمارهای هرساله و حتی در یک دهه اخیر، جای خود را به دیگری ندادهاند و حتی دلشان هم نمیآید در این جنگ خونین، اعلام بیطرفی کنند و پا پس بکشند. به‌طوری‌که امسال تعداد کشته ها در نوروز ۲۵درصد افزایش داشته است.
نقاط پرحادثه شاید ایمن شوند
سردار تقی مهری، رئیس پلیس راهنماییورانندگی نیروی انتظامی اعلام کرده است: «جاده، خودرو و انسان سه عامل نقش‌آفرین در تصادفات جادهای هستند.»
براساس اعلام هفته گذشته رئیس پلیس راهنماییورانندگی نیروی انتظامی، ۵۴۰۰نقطه پرحادثه وجود دارد که حدود دوهزار نقطه درون شهرها هستند و مابقی در جاده های کشور.
سردار حسین اشتری، فرمانده انتظامی کشور در مهر ماه سال گذشته اعلام کرد سه‌هزار‌و۴۰۰ نقطه حادثه‌خیز در جاده های اصلی کشور وجود دارد و سالانه ۴۰۰ تا ۵۰۰ نقطه ایمن‌سازی می‌شود. بر اساس این دو آمار، یک‌سال گذشته نقطهای ایمن نشده است.
ناایمن بودن جادههای کشور، موضوع تازهای نیست و همگان از آن اطلاع دارند. پلیس هرساله آمار آن را اعلام می‌کند و سازمان راهداری هم از تعداد نقاط مشخص‌شده که بیشترین تصادفات و مرگ‌و‌میر در آن رخ میدهد، مطلع است اما بودجه لازم برای ایمن‌سازی تامین نمیشود.
براساس گفته های وزیر راه و همچنین معاونان او، ایمن سازی راه های پرحادثه میتواند طی سه‌سال انجام شود. البته این عدد زمانی محقق می‌شود که بودجه لازم نیز تخصیص پیدا کند.
براساس ماده۲۳ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، پیش‌بینی شده است. ۶۰درصد از منابع جریمه های جاده ای باید به سازمان راهداری برای ایمن‌سازی جاده‌ها و ۲۰درصد هم باید به پلیس راهور اختصاص داده شود تا در تامین تجهیزات و طرح‌ها و آموزش فرهنگ ترافیک استفاده کند. به‌رغم آنکه قانون محل اعتبار ایمن‌سازی راهها را پیش‌بینی کرده است و رانندگان پرخطر هم جرایم خود را پرداخت میکنند و پلیس در مجازات خاطیان اندکی کوتاه نمیآید، اما این بودجه تخصیص نیافته است و سازمان و برنامه و بودجه چندان در این زمینه عجله ای ندارد.
تابستان، بیشتر جان میگیرد
تابستان فصل افزایش سفر در کشور است و به همین دلیل نیز میزان مرگ‌و‌میر در این بازه زمانی افزایش پیدا می‌کند.
به‌گفته سردار تقی مهری، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی، در سال ۹۶، روزانه ۴۴نفر به‌دلیل تصادفات رانندگی جان خود را از دست میدادند که این آمار در تابستان به ۵۳ نفر میرسید اما امسال از اول تابستان تا کنون ۵۸۱نفر در صحنه جان باختهاند. براساس آمار ۵۰درصد در صحنه تصادف جان‌باخته داریم و ۵۰درصد هم در مسیر درمانگاه و بیمارستان و داخل بیمارستان فوت میکنند. بر اساس این آمار در هرساعت بیش‌از یک نفر جان خود را از دست میدهد و این آمار جدای از تعداد کسانی است که قطع عضو و معلول میشوند. او در تقسیم‌بندی دلایل مرگ به‌دلیل تصادفات گفته است: «۲۰درصد جانباختگان سرصحنه تصادف به‌دلیل سرعت غیرمجاز، ۴۰درصد به‌علت خستگی، خواب‌آلودگی و بی‌توجهی به جلو و ۳۵درصد از جانباختگان به‌دلیل سبقت و سرعت غیر جاز گزارش شده است.»
همت ملی، دیگر جواب نمیدهد
در بسیاری از مشکلات و تنگناهای موجود، همواره بر ملت و عزم ملی تاکید و فراخوانی عمومی صادر می‌شود، بلکه گره از مشکل بگشاید اما در مورد کشته های ساعتی، تنها کاری که از دست مردم برمی‌آید، نشستن در خانه و زدن قید سفر و جاده است. البته این امر غیر‌از عدم خستگی و رعایت سرعت مجاز و ممانعت از سبقتهای بیجاست. اما آنچه پررنگتر جلوه می‌کند، بخش خودرو و جاده است. موضوعاتی که مردم پیش‌از این سهم خود را به‌خصوص آنان‌که از قانون تخطی کرده و میکنند، پرداختهاند و تنها کافی است از این جیب به آن جیب شود تا به جای جادههای مرگ، جاده های ایمن داشته باشیم. البته به‌نظر میرسد این ایمنی، زمانی حاصل می‌شود که مسئولان و خودروسازان نیز به این نتیجه برسند سهم خود را بپردازند و یا دستکم به اندازه رانندگان متخلف، در بزنگاه خطا، جریمه شوند، بلکه این چرخه اصلاح زودتر به حرکت بیفتد.
منبع: اخبار خودرو
