جشن نوروز در کشور ازبكستان

#جشن_نوروز #کشور_ازبكستان #بیشتر_بدانیم #دانستنی

جشن نوروز باستاني كه از هزاران سال پيش تاكنون برگزار مي شود، جشن رستاخيز طبيعت و نو شدن زندگي، جشن جنبش و تكاپو و كار وكوشش و جشن سرشت است. عيد نوروز و گرامي بودن آن نزد ايرانيان بسيار ديرين و كهن است.

علاوه بر ایرانیان، مردم کشورهای فارسی زبان ازجمله آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، قرقیزستان، قزاقستان و بخش‌های کردنشین کشورهای عراق، ترکیه و سوریه در روز اول فروردین (21 مارس) جشن نوروز را هر سال برگزار  می کنند.

برگزاری جشن نوروز همچنین در زنگبار واقع در آفریقای شرقی که در قدیم سکونت گاه ایرانیان مهاجر بوده است، رواج دارد.

در این نوشتار، با آداب و رسوم جشن نوروز در کشور ازبكستان آشنا می شویم.

مردم ازبكستان پس از رهايي از سلطه اتحاد جماهير شوروي و به بركت استقلال، هر سال نوروز را به عنوان يكي از عمده ترين جشن هاي ازبكستان گرامي مي دارند.

اقوام مختلف  نوروز را در اين كشور به شكل ها و در ابعاد متفاوت جشن مي گيرند و بيشتر آن ها نوروز را بدرقه فصل زمستان و پيشواز فصل بهار مي دانند. نوروز همانند ايران در ديگر مناطق آسياي مركزي و كشورهاي خاور نزديك جشن گرفته مي شود.

طي روزگار متمادي جشن نوروز از لحاظ مضمون عميق تر و در ظاهر نيز از غنا و شكوه بيشتري برخوردار شده است. جشن نوروز در کشور ازبكستان از قرون گذشته تاكنون در شهرهايي مانند بخارا، سمرقند، خوارزم، خوقند و شهرسبز، باشكوه و شوكت خاصي برگزار شده كه آثار آن را در لابه لاي صفحات تاريخ مي توان مرور كرد.

با وجودي كه به علت عدم برگزاري جشن نوروز در دوران سلطه شوروي سابق (70 سال دوران كمونيسم)، اين مراسم ريشه هاي خود را از دست داده و كم رونق شده بود در آستانه استقلال برقراري مجدد جشن هاي مردمي توجه جامعه را به خود معطوف كرد. به همين علت در فوريه(اسفند) سال 1989 ميلادي در ازبكستان درباره تجليل ‘جشن نوروز’ تدابيري اتخاذ شد و به تصويب رسيد و در پي آن در مارس (فروردين)سال 1990 ميلادي جشن همگاني و مردمي ‘نوروز’ به عنوان روز تعطيل اعلام شد كه اين امر مورد استقبال مردم اين كشور قرار گرفت.

تشکیل ستادهای برگزاری جشن نوروز در کشور ازبكستان

تدارك براي برگزاري جشن نوروز از دو تا سه ماه قبل آغاز مي شود. ستادهاي بزرگداشت جشن در كل كشور، استان ها، شهرها، مناطق و كارخانه ها ايجاد مي شوند و برنامه ها و تدابير لازم را براي استقبال از نوروز تعيين و آغاز مي كنند.

پيش از برگزاري جشن شهرها و روستاها، محله ها، گذرها و كارخانه ها ظاهري عيدانه پيدا مي كنند. در آستانه نوروز كارهاي خيرخواهانه نظير كمك به نيازمندان، عيادت از بيماران و سالخوردگان صورت مي گيرد.

آیین جشن نوروز در کشور ازبكستان

در روز نوروز سمنك، حليم، سنبوسه اي گياهي از سبزيجات، بويژه آش پلو و طعام هاي گوناگون پخته مي شود. دختران لباس هاي زيبا مي پوشند و هنرمندان به نغمه سرايي مي پردازند. در همه جا آهنگ و نواي نوروز طنين انداز مي شود. به ويژه بچه ها با خوشحالي زياد مشغول بادبادك بازي مي شوند.

در باغ ملي ‘علي شير نوايي’ شهر تاشكند نيز هر سال نمايش هاي زيبا و جالب نوروزي با حضور رئيس جمهوري ازبكستان، نمايندگان سازمان هاي بين المللي و سفراي كشورهاي مختلف مقيم اين كشور برپا مي شود.

هنرپيشگان با سرودها و نواها و آهنگ هاي دلنشين فرارسيدن بهار، احياي طبيعت، پاكي و پاكيزگي دل هاي انسان و آغاز كشت و كار بهاري را وصف و ترنم مي نمايند. بدين منوال نوروز كه زماني در حكومت شوروي مورد تعقيب و تحقير قرار داشت، در زمان استقلال رواج و رونق تازه اي پيدا كرد و با اهداف استقلال هماهنگ شد و از لحاظ مضامين و پيام هاي انساني باز هم غناي بيشتري يافت.

جشن نوروز در حال حاضر براي مردم اين كشور عامل پاكسازي روح و روان با طبيعت، عامل تحكيم مهر و مروت، دوستي، همبستگي، برادري ميان مردم، ترويج آسايش و اتحاد ميان اقوام مختلف، حفظ ثروت هاي طبيعي و دعوت به ترويج آن و پاكسازي اماكن عمومي است.

منبع: عصر ایران

گردآوری شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین