انواع عایق‌کاری ساختمان ها

#عایق‌کاری_ساختمان #بیشتر_بدانیم #دانستنی

به منظور بالا بردن ماندگاری و سطح عملکرد بخش‌های متفاوت ساختمان، باید آن‌ها را در مقابل نفوذ آب عایق کرد.

برای عایق‌کاری ساختمان ، شیوه‌های متعددی وجود دارد. عایق‌کاری ساختمان عموماً در این بخش‌ها از سازه‌ها انجام می‌شود:

• زیرزمین
• دیوارها
• حمام و آشپزخانه
• بالکن
• پشت بام
• بام سبز
• مخزن آب
• استخر

شیوه‌های رایج عایق‌کاری ساختمان

1. عایق سیمانی

2. عایق‌کاری با پوسته‌های مایع

3. پوسته‌ی قیری

4. ایزوگام

5. پوسته‌ی پلی‌یورتان مایع

عایق سیمانی:

عایق‌کاری با سیمان ساده‌ترین شیوه‌ی عایق‌کاری در ساخت و ساز است. مصالح مورد نیاز برای ساخت این عایق را به راحتی می‌توان تهیه و با ترکیب مناسب بر سطح مورد نظر اعمال کرد.

از این شیوه اغلب در بخش‌های مرطوب داخلی خانه، مانند دست‌شویی استفاده می‌شود. این نوع عایق‌کاری معمولاً سفت یا نیمه‌منعطف است، اما از آنجا که در بخش‌های داخلی قرار دارد در معرض نور خورشید یا شرایط مختلف آب و هوایی قرار نمی‌گیرد و به همین دلیل کمتر دچار مشکلات ناشی از انقباض و انبساط می‌شود.

کاربردهای عایق سیمانی

از عایق‌کاری سیمانی در موارد زیر بیشتر استفاده می‌شود:

• تأسیسات تصفیه آب و فاضلاب
• پل‌ها
• سدها
• راه‌آهن
• باراندازهای حمل و نقل دریایی
• بستر و دیواره‌ی رودخانه‌ها و مجراهای بتنی
• سازه‌ی پارکینگ‌ها
• تونل‌ها

عایق‌کاری به شیوه‌ی پوسته‌ی مایع

پوسته‌ی مایع نوعی روکش است که شامل یک لایه روکش اصلی و دو لایه روکش سطحی است که با اسپری، غلتک، یا ماله روی سطح مورد نظر اجرا می‌شود. این شیوه، نسبت به عایق سیمانی انعطاف بیشتری دارد. این مایع در نهایت به روکشی لاستیکی روی دیواره تبدیل می‌شود و ضریب افزایش طول آن می‌تواند تا 28 درصد برسد. ماندگاری این نوع عایق ضدآب بیش از هرچیزی به جنس پلیمری بستگی دارد که سازنده برای تولید آن به کار برده است.

پوسته‌ی ضد آب مایع را می‌توان با اسپری روی سطح آسفالت نیز اجرا کرد. برخی سازندگان از پوسته‌های پلی یورتان مایع با درجه‌بندی‌های مجزا برای ماله‌کشی، غلتک، یا اسپری استفاده می‌کنند.

پوشش قیری:

پوشش عایق قیری نوعی پوشش حفاظتی ضدآب و انعطاف‌پذیر است که عملکرد آن به فرمولاسیون و درجه‌ی پلیمریزاسیون بستگی دارد. انعطاف‌پذیری و نیز قابلیت مقاومت این عایق در برابر آب را می‌توان با تغییر نوع پلیمر یا به کار گرفتن فیبرهای تقویتی بهبود بخشید.
رایج‌ترین کاربرد این عایق‌‌کاری در مناطقی است که در زیر یک سطح مرطوب قرار می‌گیرند. این ماده بخصوص روی سطح فنداسیون‌های بتنی، عملکرد حفاظتی فوق العاده‌ای دارد. عایق پوششی قیری بر پایه‌ی قیر ساخته شده و به همین دلیل برای قرارگیری در معرض نور خورشید مناسب نیست. این ماده در اثر حضور طولانی‌مدت در معرض نور خورشید، ترد و شکننده می‌شود، برای پیشگیری از این اتفاق باید آن را با مواد منعطف‌تری همچون پلی‌یورتان یا پلیمرهای پایه اکریلیکی ترکیب کرد. انعطاف سطح نهایی این عایق‌ها همیشه به نوع و میزان محتوای پلیمر جامدی که به قیر افزوده شده است بستگی دارد.

عایق ایزوگام

عایق ایزوگام برای ضد آب کردن پشت‌بام‌هایی با شیب کم بسیار پرکاربرد است. عایق ایزوگام یا دارای سطحی چسبنده است و یا از طریق حرارت دادن با مشعل چسبانده می‌شود.

ایزوگام‌های خودچسبنده از اسفالت، پلیمرها و پرکننده‌ها تشکیل می‌شوند و گاهی از برخی رزین‌ها و روغن‌ها نیز برای بهبود مشخصات چسبندگی آن‌ها استفاده می‌شود. ایزوگام‌های چسبنده تاریخ انقضای کوتاهی دارند، چرا که مشخصات چسبندگی مواد تشکیل‌دهنده‌ی آن‌ها با گذشت زمان کاهش می‌یابد.

ایزوگام‌های مشعلی در دو نوع روباز یا پوشش‌دار وجود دارند. نوع روباز اغلب با دانه‌های بلورهای معدنی تقویت می‌شود تا در برابر سایش و پارگی و شرایط مختلف آب و هوایی مقاوم شود همچنین گاهی برای افزایش مقاومت آن نسبت به سوراخ شدن، یک لایه محافظ هم روی آن کشیده می‌شود.

پوسته‌ی پلی‌یورتان مایع

این شیوه از عایق‌سازی قیمت بالایی دارد و برای ضدآب کردن بام‌های تخت و در مناطقی که در معرض آب و هوای متغیر قرار دارند به کار می‌رود.

پوسته‌ی پلی‌یورتان مایع انعطاف بالایی دارد. پلی‌یورتان نسبت به حضور رطوبت بسیار حساس است، به همین دلیل پیش از نصب باید از عدم حضور هرگونه رطوبت روی سطح، اطمینان حاصل شود؛ در غیر این صورت پس از مدتی عایق دچار پوسته پوسته شدن یا جدا شدن از سطح خواهد شد.

منبع: خانه دات کام

گردآوری شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین