ثبت خرد لرزه ها کمک می کند نوعی آمادگی برای رخداد زمین لرزه بزرگ احتمالی به وجود آید یا گسل های پنهان و ناشناخته شناسایی شوند و تغییر رفتار یک گسل پایش شود. شبکه های لرزه نگاری دیجیتال مرکز لرزه نگاری، ۲ دهه قدمت دارند و بخشی از ابزارهای آن بایستی بروز رسانی شوند که در دست اجرا قرار دارد اما بیش از ۷۰ درصد از تجهیزات این مرکز به صورت کامل برابر با استانداردهای جهانی و مدرن است. به دلیل مشکل های بودجه ای، روند توسعه ای برای تعدادی از ایستگاه های لرزه نگاری به کُندی صورت می گیرد و شمار کنونی ایستگاه ها برای کشور کافی نیست. اکنون ۱۱۸ ایستگاه در سراسر کشور در حال فعالیت هستند، در حالی که در برنامه های در نظرگرفته شده برای این بخش می بایست پیش از پایان برنامه پنجم توسعه این تعداد به ۴۰۰ ایستگاه می رسید. این موضوع نشان می دهد، شمار ایستگاه های لرزه نگاری هنوز با برنامه های توسعه ای همخوانی ندارد و کمبود ایستگاه های لرزه نگاری باعث می شود که خردلرزه ها به ثبت نرسند. البته در شهرهای بزرگ تلاش بر این بوده است که زلزله های با بزرگای یک و بیشتر ثبت شود اما برای بسیاری از منطقه های دیگر هنوز این موضوع امکان پذیر نیست.
موضوع پیش بینی زلزله به قبل از رخداد باز می گردد اما این ابزارها زمانی عمل می کنند که زلزله آغاز شده است و هنوز زمان مخرب آن نرسیده باشد. پیش بینی هنگامی روی می دهد که افراد بتوانند زمان، مکان و بزرگی یک زمین لرزه را پیش از وقوع اعلام کنند و اکنون دانش پیش بینی این رخداد در جهان وجود ندارد. البته می توان با حذف پارامتر بزرگا، با استفاده از تاریخچه ها و کارهای آماری که درباره گسل ها وجود دارد، اعلام کرد که به عنوان نمونه در هفته آینده در چه منطقه هایی احتمال وقوع زلزله وجود دارد اما نمی توان بزرگای زلزله ها را مشخص کرد. اینک تا میزانی پیش بینی زلزله های کوچک امکان پذیر است اما زلزله های بزرگ به دلیل این که به ندرت اتفاق می افتند و برقراری ارتباط آماری مناسب میان آنها امری مشکل است، نمی توان این نوع زلزله ها را پیش بینی کرد و در صورت این اقدام، نبود قطعیت بسیار بالا خواهد بود. به طور کل برای زلزله های بزرگ امکان پیش بینی وجود ندارد.
منبع: ایرنا
گردآوری‌شده توسط پایگاه دانستنی آنلاین
