#زیبایی #معماری #دانستنی #بیشتر_بدانیم
شاید به ندرت بتوان هنری یافت که به اندازه معماری با زندگی مردم پیوند داشته باشد. هنر معماری از بارزترین جلوه های فرهنگ هر قوم و هر دورۀ تاریخی و نشان دهنده فضای زیست آدمی است. معماری تجسم فرهنگ و هنر هر قومی در هر عصر یا یک وقت معین در گستره تاریخ بشر است. معماری جوهره ای ترکیب شده از ذوق، مهارت دست، قدرت فکر، خلاقیت و از همه مهم تر، هستی شناسی و فلسفه زیستی انسان ها در زمان ها و مکان ها است.
پس؛ ما شهروندان با رعایت نکات زیر می خواهیم ذوق خود را در حفظ زیبایی معماری شهرمان نشان دهیم:
- شناخت و رعایت ضوابط و اصول معماری پایدار، با هویت ایرانی در انتخاب طرح و ساخت بناها.
- تلاش برای کسب شناخت نسبی درباره اصول و عناصر معماری سنتی ایران و بهره گیری از آن ها در ساخت بناهای جدید.
- بنایی که می سازیم، تنها و در دل بیابان نیست. بنایی بسازیم که شهروندان دیگر هم از وجود آن در شهر راضی باشند و به آن ببالند.
- در ساخت بنای جدید، اگر آشنایی کافی با اصول معماری و زیبایی شناسی نداریم، از متخصصان و معماران کمک بگیریم. کار را به کاردان بسپاریم.
- استفاده از مصالح نامرغوب، ساخت بنا بدون توجه به نکات ایمنی و بدون در نظر گرفتن امکان زلزله، طوفان و دیگر رویدادهای طبیعی، نتیجه ای جز پشیمانی نخواهد داشت. شاید یکی از سنگ های نما بر سر افراد خانواده خودمان بیفتد!
- نمای شهری متعلق به همه است، از جمله فرزندان ما. با پوشاندن در و
دیوار از کاغذ و نوشته، نمای شهر را در نظر فرزندانمان نازیبا نکنیم.
- در معماری سنتی ما، دیوارها یی را که در نبش خیابان قرار می گرفت، تا ارتفاع قد انسان عادی، تورفته و پخ دار می ساختند. احترام به انسان، از اصول هویت معماری ما است. فراموش کرده ایم؟
- فضای سبز، تلطیف کننده هوا و آرامش بخش جسم و جان ما است. آن را جزئی ضروری از ساخت و سازهای خود بدانیم.
- استفاده از روش های بهینه سازی مصرف انرژی در بنا (مانند استفاده از پنجره های دوجداره، مصالح مناسب و…) به سود اقتصاد خانواده و کشور همچنین منابع انرژی و محیط زیست ما خواهد بود.
- این حق همه شهروندان است که چشم هایشان شاهد سیما و منظری زیبا در شهر باشد. این حق را از خود و دیگران دریغ نکنیم.
منبع: نشریه مشکات
